Eindelijk een 'echt' onderzoek van de Universiteit van Melbourne (en anderen) naar het gebruik van technologie door studenten en docenten (in het dagelijks leven en voor leerdoeleinden). 2500 studenten hebben een vragenlijst ingevuld, en 27 focusgroeps en interviews hebben plaatsgevonden waaraan studenten en docenten hebben deel genomen. De vragenlijsten zijn her te gebruiken (Creative Commons). Verder zijn acht case studies uitgevoerd, waarbij het gebruik van verschillende technologieën binnen het onderwijs is bestudeerd.
Resultaten van het project zijn een handboek, een toolkit, workshops en een community. Verder heeft het onderzoek een aantal papers, presentaties en artikelen opgeleverd.
De belangrijkste bevindingen:
It cannot be assumed that incoming university
students are broadly technologically literate, just as it cannot be assumed that university staff are broadly technologically backward.
Web 2.0 technologieën, schrijven de auteurs, worden bijvoorbeeld weinig door studenten gebruikt. Zelfs social networking is slechts populair bij een minderheid. Studenten staan over het algemeen wel positiever ten opzichte van het gebruik van technologie voor het onderwijs, dan docenten.
It was clear that despite the
best efforts of staff, students could become disengaged
or disgruntled if they felt the activity was not educationally
relevant or if it was not well supported technically or
administratively. Simply matching a learning design (e.g.
collaborative writing) with a technology (e.g. a wiki) is unlikely
to guarantee student engagement if the learning activity is
not adequately supported within the course of study.
Heel veel wat al langer beweerd wordt met betrekking tot ICT en onderwijs wordt -als je goed naar de conclusies kijkt- door dit onderzoek bevestigd. Verder valt op dat hoe meer onderzoeken er verschijnen, des te minder er blijft van Prensky's digitomie 'digital natives – digital immigrants'.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Wilfred, is het niet altijd zo met strikte dichotomieën, dat ze na verloop van tijd helemaal niet zo strikt blijken te zijn? En toch blijven we graag in stereotypes denken, het ligt blijkbaar in de aard van het beestje om graag in zwart/wit termen te denken.
@Steven Verjans. Het lijkt er wel op. Wellicht dat mensen daarvoor kiezen omdat een genuanceerd verhaal altijd minder aandacht trekt.