Hoogleraar Michael Wesch maakte enkele jaren geleden furore met zijn YouTube-films en keynotes waarin hij illustreerde hoe zeer technologie is doorgedrongen in het leven van jongeren. Wesch pleitte voor andere manieren van leren, waarbij sociale media gebruikt zouden moeten worden om jongeren actiever te betrekken bij het onderwijs. Volgens The Chronicle of Higher Education is Wesch hier toch wat anders tegen aan gaan kijken.
The Chronicle of Higher Education schrijft dat verschillende docenten aan de slag zijn gegaan met Wesch’ ideeën. Zonder goede resultaten. Een aantal klaagt dat het gebruik van sociale media leidt tot chaos in de klas. Tegelijkertijd zijn er ook docenten die ICT weren uit de collegezaal, maar die toch grote groepen lerenden weten te boeien. Wesch stelt daarom nu:
It doesn’t matter what method you use if you do not first focus on one intangible factor: the bond between professor and student.
In de blog post Michael Wesch: It’s a Pull, Pull World formuleert hij dit anders: we moeten vooral nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht bevorderen. Als studenten nieuwsgierig zijn, dan gaan zij vanzelf leren.
De boodschapper is belangrijker dan de boodschap, aldus The Chronicle. Want de boodschapper kan inspireren. De vraag is of je dat kunt leren.
Ik denk het voor een deel wel. De wijze waarop je een boodschap ‘brengt’, kun je leren. Het vertellen van authentieke verhalen is daar een voorbeeld van.
Wesch’ opvatting over het belang van nieuwsgierigheid, verbeeldingskracht en inspiratie sluit aan bij het pleidooi van Sugata Mitra over het ‘raken van de juiste snaar‘ of bij Rob Martens’ inzichten rond het bevorderen van intrinsieke motivatie. De laatste heeft laten zien dat sociale media juist ‘affordances‘ hebben die de intrinsieke motivatie bevorderen.
Didactiek doet er dan ook wel degelijk toe. Leermiddelen doen er veel minder toe, ook al hebben bepaalde technologieën ‘affordances’ die tot de verbeeldingskracht spreken. Als je deze middelen echter ‘ongeïnspireerd’ inzet, dan sla je de plank mis. Want het gaat vooral om motivatie. Verder moet de wijze waarop onderwijs wordt verzorgd vooral ook bij de persoon van de onderwijsgevende passen. Anders verlies je juist authenticiteit.
Via D’Arcy Norman.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie