Geleerde lessen over leren uit The Intouchables

Ik ben vermoedelijk één van de laatsten die de prachtige film The Intouchables in de bioscoop heeft gezien. Honderdduizenden zijn mij in Nederland voorgegaan. Deze Franse film herbergt m.i. twee geleerde lessen voor het onderwijs.

The Intouchables gaat over de steenrijke Philippe die door een ongeluk vanaf zijn nek verlamd is. Zonder dat het zijn bedoeling is wordt de werkloze Senegalese Driss Philippe’s persoonlijke verzorger. De twee krijgen een bijzondere, vriendschappelijke, band en beiden bloeien op.

Ik destilleer twee belangrijke lessen voor het onderwijs uit deze film.

  1. Dryss heeft geen medelijden met Phillipe. Daarom wil de zwaar gehandicapte Phillipe door Driss worden verzorgd. Er kan een respectvolle relatie met humor en zelfspot ontstaan doordat Driss geen medelijden heeft. Daardoor kan Phillipe zich als mens ontwikkelen.
    Binnen het onderwijs hebben we te maken met zorgleerlingen of met lerenden met bepaalde problemen. Medelijden staat een gevoel van eigenwaarde in de weg, en belemmert leren en ontwikkelen.
  2. Driss is opgegroeid in een arme, verpauperde, voorstad van Parijs. In een omgeving waarin jongens als hij weinig kansen krijgen, en gemakkelijk in aanraking komen met criminaliteit. Op het eerste oog lijk je niet veel met hem te kunnen beginnen. Op het moment dat hij wordt uitgedaagd, in een leerrijke omgeving komt, en een kans krijgt, wordt duidelijk dat hij over bepaalde talenten beschikt.
    Ook binnen het onderwijs heb je te maken met lerenden waar op het eerste oog niet veel me beginnen is. Sta stil bij de vraag hoe je een snaar bij hen kunt raken, hoe je een omgeving kunt creëren waarin hun talenten wel tot bloei komen, en zij zich verder kunnen ontwikkelen. Natuurlijk kan een onderwijsinstelling daar niet alleen voor zorgen. Vraag je wel af wat jij daar wel aan kunt doen. En realiseer je wel dat iedereen over talenten beschikt.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Een reactie

  1. Madonna heeft zelfs de Tuschinski afgehuurd en Engels ondertitling laten invliegen om van de Feel Good Film van 2012 te genieten. Ik overweeg het zelfs om voor de derde keer naar de bios te gaan want het blijft genieten. Een echte aanrader!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.