Hoorcolleges en ongelijkheid binnen het onderwijs

Traditionele hoorcolleges zijn niet alleen weinig effectief, maar bevorderen ook nog eens de ongelijkheid binnen het onderwijs.

Hoorcollege
“5th Floor Lecture Hall” by Cropbot, Xbxg32000 – Licensed under CC BY-SA 3.0 via Commons

Onderzoek laat zien dat actief leren leidt tot betere leerresultaten dan het traditionele hoorcollege waarbij sprake is van eenrichtingsverkeer (de docent die vooral informatie overdraagt). Volgens Annie Murphy Paul is er echter nog een belangrijke reden om te stoppen met deze vorm van onderwijzen: het format biedt voordelen voor doelgroepen die sowieso al geprivilegieerd zijn (blanke mannen uit hogere inkomensgroepen). Tenminste als de hoorcolleges niet gepaard gaan met andere vormen van onderwijs.

Volgens Murphy Paul profiteren vrouwen, minderheden, studenten uit lagere inkomensgroepen en ‘eerste generatie studenten’ (waarvan ouders dus niet hebben gestudeerd) gemiddeld meer van actief leren dat “white males from more affluent, educated families”.

Mogelijke verklaringen zijn:

  • Lerenden van achtergestelde groepen beschikken over minder voorkennis omdat ze een kwalitatief minder goede vooropleiding hebben gehad. De inhoud van de hoorcolleges sluit minder goed op hun voorkennis aan.
  • Bij actief leren is sprake van meer structuur en een grotere betrokkenheid bij de leerinhouden. Murphy Paul haalt een aantal studies aan waar dit uit blijkt. Alle demografische groepen blijken meer tijd te investeren in hun studie. Naar verhouding komt dit echter meer ten goede aan lerenden uit achtergestelde groepen.
  • Traditionele hoorcolleges creëren een “high-pressure atmosphere” die vooral lerenden uit achtergestelde groepen ontmoedigt. Via het stellen van vragen aan een grote groep spreek je vooral de besten aan. Lerenden uit achtergestelde groepen voelen zich daar minder bij thuis. Bij actief leren is vaak sprake van minder druk.

Volgens de auteur zou dit reden genoeg moeten zijn voor onderwijsinstellingen om actief leren toe te passen. Daaronder wordt overigens een scala van leeractiviteiten verstaan, niet alleen samenwerkend leren (wat wel eens wordt gedacht).

Bovendien kun je ook hoorcolleges meer activerend maken (bijvoorbeeld door de duur in te korten en te aan te vullen met andere leeractiviteiten, via storytelling, student response systemen en activerende werkvormen toe te passen).

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

2 reacties

  1. Wat jammer dat je geen reactie geeft op de vreemde stelling van Murphy Paul.
    Om het hoorcollege af te spiegelen als ongelijkheidbevorderend is zot. Dat geldt dan voor alle vormen van onderwijs. (Onderwijs bevordert de verschillen tussen mensen die wel en geen onderwijs hebben genoten.) Je kunt ook zeggen dat het leven op zich oneerlijk is en de ongelijkheid bevordert. Of het hoorcollege in alle situaties een effectief middel mis, kun je terecht betwijfelen. Ook is het natuurlijk van belang om ook bij hoorcolleges voorkennis te mobiliseren. Maar om het hoorcollege af te schrijven omdat het de ongelijkheid zou bevorderen, tsss…

  2. Als een bepaalde interventie structureel in het nadeel is van een bepaalde groep, dan zul je toch echt kritisch naar die interventie moeten kijken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.