Het is ondoenlijk om bij elke nieuwe technologie stil te staan, en je af te vragen wat de betekenis ervan kan zijn voor leren. Ik wil dit wel doen voor Mastodon. Waarom?
Gisterochtend werd ik door Erwin Blom attent gemaakt op Mastodon. Erwin vraagt zich af of Mastodon een nieuwe hype is of een variant op Twitter die een blijvertje zal blijken te zijn.
Mastodon is inderdaad een soort Twitter. De interface lijkt sterk op Tweetdeck, en voelt al snel vertrouwd. De applicatie is verder ook net zo eenvoudig te gebruiken als Twitter. Je kunt emoticons gebruiken, één op één berichten versturen en foto’s bijvoegen. The Verge heeft een gids voor beginners gemaakt.
Ontwikkelaar Eugen Rochko heeft echter goed gekeken naar de beperkingen van Twitter. Zo kun je berichten plaatsen met maximaal 500 tekens. Dit vergemakkelijkt genuanceerde bijdragen. Erwin schrijft m.i. terecht dat de privacy opties beter zijn dan bij Twitter en dat je dankzij open source minder afhankelijk bent van keuzes die gemaakt worden om investeerders of potentiële kopers te ‘pleasen’.
Je kunt ook zelf netwerken -Instances genaamd- naar keuze opzetten. Vanuit die netwerken kun je communiceren met andere netwerken. Je kunt namelijk een lokale stroom berichten bekijken of de federatieve stroom (van alle netwerken). Het voordeel van eigen instances is dat het voor internet-trollen moeilijker wordt om de sfeer te verpesten, zoals op Twitter de laatste jaren vaak gebeurt. Het nadeel is wel dat eigen instances het effect van een bubbel met gelijkgezinden kan versterken.
Het is mij overigens nog niet gelukt een instance aan te maken (ik heb geprobeerd mastodon.edu, mastodon.learning en te-learning toe te voegen).
Welke relevantie zie ik voor leren en ontwikkelen?
Je zou ervoor kunnen kiezen om voor een project, module of onderwerp een instance aan te maken, en met elkaar te interacteren. Je geeft dan het adres van de instance door aan anderen. Zij moeten daar dan ook een account aanmaken. Het nadeel is echter dat je op dit moment niet met één Mastodon-account gebruikt kunt maken van meerdere instances. Dat is echt een verbeterpunt voor Mastodon en maakt het gebruik per project etc mijns inziens ondoenlijk.
Een andere beperking kan zijn dat instances niet volledig besloten zijn. Lerenden kunnen behoefte hebben aan een besloten omgeving, zonder kans op pottenkijkers. Natuurlijk is de kans klein dat jouw instance ‘bezocht wordt’ door mensen die er niets te zoeken hebben. Op dit model telt de lijst met instances ongeveer 500 exemplaren. Als Mastodon explosief groeit -zo zijn er op het moment van schrijven 148.464 gebruikers- zul je mensen actief moeten attenderen op je instance. Maar de kans dat conversaties toegankelijk worden voor niet-groepsleden, kan drempelverhogend werken voor lerenden (ook afhankelijk van het onderwerp).
Ik zou Mastodon daarom minder snel gebruiken voor interactie binnen een groep of community. Waar ik Mastodon wel geschikt voor vind, is voor leren binnen netwerken.
Bij leren in netwerken zijn deelnemers meer autonoom, is sprake van meer openheid en is sprake van meer gelijkwaardigheid in communicatie (bron). Andere verschillen zijn (bron):
Ik was ooit erg enthousiast over Twitter als platform om te leren in netwerken. Ik ben zeer regelmatig op interessante artikelen geattendeerd (vaak per toeval), en heb ook zinvolle tips gekregen (en hopelijk gegeven). Twitter heeft echter ook, zoals gezegd, beperkingen en nodigt makkelijk tot misbruik uit.
Het federatieve karakter van Mastodon verkleint de kans op misbruik, net als de betere privacy opties. De 500 tekens maken een betekenisvolle dialoog beter mogelijk. Aan de andere kant zullen veel mensen het federatieve karakter complex vinden, en de grote lijst met instances overweldigend. Het grootste nadeel is het account per instance. Hopelijk verandert dat snel.
Net als Erwin durf ik niet te voorspellen of Mastodon een kritieke massa aan gebruikers zal krijgen. De potentie voor met name leren in netwerken is er.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie