Enkele jaren geleden zagen we podcasts gebruikt worden voor leren. We staan echter aan de vooravond van nieuwe didactische toepassingen van geluid.
Naar aanleiding van de constatering dat ‘voice’ één van de meest belangrijke internet-trends van dit moment is, heeft Donald Clark over deze toepassing een uitgebreide blogpost geschreven.
Donald stelt terecht dat het hierbij om een relatief laagdrempelige toepassing gaat. We zullen onze stem gebruiken om apparaten te bedienen, maar ook om web interfaces te gebruiken. Siri en Amazon Echo noemt hij vroege uitingen van de kracht van ‘voice’. Beperkingen zijn nauwkeurigheid, traagheid en sociale onhandigheid. Vanwege de eerste twee redenen ben ik bijvoorbeeld al snel gestopt met gesproken bloggen.
Verder stelt Donald Clark dat we weliswaar sneller spreken dan lezen, maar dat we ook sneller lezen dan luisteren. Ook voelen mensen zich (vooralsnog?) vaak opgelaten als zij in het openbaar tegen een apparaat spreken.
Op niet al te lange termijn zullen deze technologieën echter aan kracht winnen, meent Clark niet geheel ten onrechte. ‘Voice’ wordt dan steeds meer toegepast. Dat heeft ook te maken met de combinatie met artificiële intelligentie en ‘machine learning’. Op deze manier kunnen persoonlijke assistenten ontstaan. Deze kunnen dankzij analyses van veel data steeds betere antwoorden geven op vragen die je aan hen stelt.
Spreken is voor mensen ook natuurlijker dan schrijven, meent Clark:
So, when it comes to learning, speech recognition (output) and voice (input), gives us frictionless dialogue. It could stimulate a return to more Socratic forms of teaching and learning.
Clark stelt dat we wellicht binnen het onderwijs mogelijk zijn doorgeslagen in het gebruik van geschreven tekst. Wellicht is het tijd, meent hij, voor een nieuwe balans tussen schrift en spraak/dialoog. Op het gebied van toetsen domineert geschreven tekst al helemaal.
Donald Clark beschrijft ook dat het gebruik van ‘voice’ via mobiele technologie lerenden in staat stellen overal te leren. Artificiële intelligentie en adaptieve tutoring software kunnen gereedschappen voor online begeleiding worden. Via korte vragen, testen en herhaaldelijk oefenen, met behulp van ‘voice’, kan leren in eigen tijd en tempo plaats vinden. Door thuis te leren hoef je je ook niet meer te schamen als je tegen een apparaat praat. Hij stelt eveneens:
Context matters and as learning becomes a utility, like water, we ill be able to call upon it at any time and see learning as habitual and informal, not timetabled and formal.
Donald Clark focust zich vooral op het onderwijs. Een aanvullende reden voor onderwijs en opleiden is volgens mij is dat lerenden beter schijnen te luisteren naar feedback, dan dat zij feedback lezen (of beter: scannen).
Persoonlijk denk ik dat het belang van ‘voice’ niet alleen binnen het onderwijs zal toenemen, maar ook op het gebied van werkplek leren. Ik denk dan aan performance support systemen die je vragen kunt stellen. Door het analyseren van grote hoeveelheden data kunnen lerenden dan gerichte en relevante antwoorden krijgen. Hetzelfde kan plaatsvinden binnen leerplatforms, waar geautomatiseerde tutoren via ‘voice’ antwoord geven op vragen. Er zijn al simulatieomgevingen waar avatars antwoorden geven op vragen.
Verder kun je steeds gemakkelijker korte instructies geven en ‘handsfree’ collega’s om hulp vragen. De combinatie van ‘voice’, zakelijke toepassingen van ‘messaging’ -ook een relevante trend– en mobiele technologie kunnen een impuls geven aan het op een meer efficiënte manier interacteren tussen werknemers.
Daarbij verwacht ik ook dat de terughoudendheid om in openbare ruimtes tegen een apparaat te spreken, zal verminderen. We telefoneren immers ook zonder gene in het openbaar. Dat dit kan leiden tot vreemde situaties en overlast is overigens evident.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie