Vanochtend heb ik bij de Daelzicht Academie een workshop verzorgd over hoe je Twitter en RSS kunt gebruiken voor je eigen persoonlijke ontwikkeling. De zoekfunctie van Twitter speelt daarbij onder meer een belangrijke rol.
De Daelzicht Academie is één van mijn klanten. Zij hebben een uitgesproken en vernieuwende visie op leren binnen organisaties, waar werkplek leren een belangrijk onderdeel van uitmaakt. Ik ondersteun hen bij het gebruik van leertechnologieën voor leren en ontwikkelen. Eén van de activiteiten is het faciliteren van workshops over leertechnologieën en informeel en werkplek leren. Vanochtend stonden Twitter en RSS centraal.
Twitter is een handige toepassing om mee te netwerken en te leren, ook al zijn de filter-functionaliteiten m.i. voor verbetering vatbaar. Ja, ik weet: qua business model kun je vraagtekens plaatsen bij Twitter. Ik verwacht echter dat Twitter na 2016 nog steeds bestaat.
Ik ben vanochtend onder meer ingegaan op het belang van een goed profiel, het hebben van een krachtig netwerk en op het type berichten dat je kunt plaatsen (attenderen, anderen helpen, vragen stellen, korte conversaties). Verder ben ik ook stil blijven staan bij het geavanceerd zoeken binnen Twitter. Ik heb onder meer aangegeven dat ik veel mensen volg om via de zoektool alleen naar tweets te zoeken van mensen die ik volg. Ik heb ook gedemonstreerd dat je via een zoekopdracht bij interessante ‘tweeps’ terecht kunt komen, die je vervolgens gericht een vraag kunt stellen.
Vervolgens ben ik ingegaan op het gebruik van Twitter-lijsten. Je kunt zelf lijsten aanmaken, en je abonneren op lijsten van anderen. Op deze manier kun je de stroom aan berichten beter beheersbaar houden. Het is namelijk niet mogelijk om bijvoorbeeld 1000 personen echt te volgen.
Het laatste onderdeel van Twitter was het lijstje van zaken die je vooral niet moet doen (zoals anderen structureel retweeten of jezelf steeds op de borst kloppen).
De tweede toepassing was RSS. Dit is wat mij betreft één van de meest onderschatte technologieën. Dit filmpje maakt duidelijk wat de kracht van RSS is: jij bepaalt wanneer je bijdragen gaat scannen, en alle updates van je favoriete online bronnen staan centraal. De video is oorspronkelijk uit 2007. De principes zijn echter gelijk gebleven. Al gebruiken we nu Google Reader niet meer, maar bijvoorbeeld Inoreader of Feedly.
Dankzij apps op mijn tablet en smartphone scan ik nieuwe berichten vooral op verloren momenten. Ik sla ze op, om deze op een later moment nog eens te lezen. De vele feeds die ik monitor, heb ik in mappen opgeslagen. Deze mappen geven de prioriteiten weer. Opgeslagen artikelen verwerk ik vaak in blogposts, of ik geef korte commentaren via Scoop-IT.
Via mijn RSS-feed reader kan ik bijdragen ook via email of sociale media delen. Ik heb RSS wel eens mijn ‘venster op de wereld’ genoemd. Ik gebruik RSS zelfs om Twitter-lijsten te volgen.
Als Twitter zou verdwijnen, dan zou ik dat héél jammer vinden. Als RSS niet meer zou bestaan, zou ik dat een drama vinden. Ik zou niet weten hoe ik op een andere manier zo efficiënt relevant nieuws op het gebied van technology enhanced learning kan volgen.
Hieronder vind je de slides van mijn presentatie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Dag Wilbert, dank voor deze blog. Dat van die Twitterlijsten wist ik eerlijk gezegd niet. Ik heb met Paul Kirschner pas geleden ook een blog geschreven over het gebruiken van Facebook en Twiter in het leerprocess; misschien vind je het interessant: https://3starlearningexperiences.wordpress.com/
Vriendeiljke groet,
Mirjam
Graag gedaan. Ik heb jullie blog post volgens mij al gezien. Over het gebruik in het onderwijs heb ik ook vaker geschreven.