Vier kaders voor het beschrijven van virtual reality en leren

Wat is de toegevoegde waarde van VR voor leren en ontwikkelen? Julian Stodd heeft een relevante bijdrage geschreven over virtual reality en leren, waarin hij VR met behulp van vier kaders -‘frames’ beschrijft.

Plaats

Dankzij VR kun je plaatsen verkennen, zonder beperkingen, kosten of risico’s. Denk aan de Maan, een museum of de bodem van een oceaan. ‘Plaats’ en daarmee ook afstand worden beheersbaar, frictievrij , leeg en oncontroleerbaar.

Mijn opmerking: een mooie oplossing als je niet fysiek in staat bent de betreffende plaats te bezoeken. Authentieker en realistischer -“immersive” dan een gewone video.

Interactie

Stodd stelt dat we dankzij VR met dingen en mensen, situaties en gebeurtenissen kunnen interacteren, op een fantasierijke, creatieve manier, zonder gevolgen. Afhankelijk van de scenario’s die worden gebruikt kunnen we binnen VR met andere mensen, individueel of in groepsverband, hun reacties en intentie, hun reactie en innerlijke gedachten onderzoeken. Of dit mogelijk is, ligt minder aan de technologie maar aan de wijze waarop de technologie wordt gebruikt. VR heeft de potentie om binnen een fictieve ruimte te experimenteren met interactie en gedrag, en om de effecten van die interacties te ervaren.

Mijn opmerking: dit terrein is sterk in ontwikkeling. Een aantal jaren geleden was juist sprake van amper interactie (vooral bij de Cardboard oplossingen). Nu zie je vaak beperkte mogelijkheden van interactie. Stodd richt zich bovendien op complexe interrelationele interactie. De vraag is of je hiervoor niet beter andere oplossingen kunt bedenken, dan VR. De kosten zullen waarschijnlijk aanzienlijk zijn. Wellicht is een robot hiervoor zelfs goedkoper.

Manipulatie

Dankzij VR kunnen we de wereld om ons heen (of zelfs andere werelden) manipuleren. Je kunt de werkelijkheid overstijgen. Dingen doen, die je anders niet kunt doen. Stodd formuleert dit op een mooie manier:

consider ‘Physics and Space’, ‘Problem Solving and Creativity’, and ‘Rehearsal and Prototype’. In VR worlds things like friction, weight, and mass, become a matter of choice, not of fact.

De gevolgen van onze handelingen hebben geen risico of impact. Je kunt daardoor tegen relatief lage kosten oefenen en prototypes toe passen. Verder kun je verschillend gedrag testen, en kijken wat de gevolgen ervan zijn.

Mijn opmerking: simulaties en VR groeien steeds vaker naar elkaar toe. De meerwaarde van VR is wederom het feit dat je een ervaring als het ware wordt ingezogen. Ook nu geldt: hoe geavanceerder het scenario dat je wilt simuleren, hoe hoger de kosten.

Verbinding

Dankzij VR kun je een brug slaan naar mensen op andere plaatsen. Je kunt samen een ruimte bezoeken en daar met elkaar samenwerken. Je kunt vertrouwen opbouwen en een groepsgevoel creëren.

Mijn opmerking: kan, maar volgens mij zijn andere technologieën -bijvoorbeeld voor videobellen- daarvoor net zo effectief en bovendien meer laagdrempelig. Ik kan me wel de combinatie met ‘plaats’ voorstellen. Dus dat je met anderen een plaats bezoekt die je normaliter niet kunt bezoeken.

Volgens hem is VR commercieel “mainstream”, maar ook duur, vaak onhandig (zowel sociaal als technologisch), en een niche technologie. Hij geeft eveneens aan de moderne ‘learning professional’ in staat moet zijn te begrijpen wat de potentie van een nieuwe technologie is ten behoeve van een brede ontwikkeling van bekwaamheden. Ik voeg daar graag aan toe dat deze professional daarbij ook de afweging moet kunnen maken tussen verschillende technologieën.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.