Wat is het doel van het meldpunt voor digibete docenten?

Het LAKS heeft gisteren het 'Meldpunt Help! Mijn docent is digibeet' in het leven geroepen.

Nederland heeft bepaald geen gebrek aan meldpunten. Maatschappelijke bewegingen, politieke partijen (van links tot extreem-rechts) en ook de overheid roepen met enige regelmaat meldpunten in het leven tegen discriminatie, voor discriminatie (hoe moet je een meldpunt tegen Polen, Marokkanen en asielzoekers anders interpreteren?), tegen milieuvervuiling, wantoestanden in de zorg, tegen vuurwerkoverlast en zelfs tegen overlast van de PVV.

Soms gebeurt dit om daadwerkelijk onrecht aan te tonen. Maar dikwijls is het initiëren van een meldpunt ook een roep om aandacht en een poging in het nieuws te komen. Van veel meldpunten hoor je immers niets anders, dan dat ze zijn aangekondigd.

Ik heb het idee dat dit ook het geval is met het Meldpunt Help! Mijn docent is digibeet. Het LAKS stelt immers in het persbericht dat ze al een beeld hebben van de omvang van het probleem:

Zo geeft minder dan de helft van de ondervraagde scholieren in de LAKS-monitor van 2014 aan dat zij tevreden over de mate waarin docenten omgaan met ICT.

Merk op dat 'de mate waarin' wat anders is dan 'de wijze waarop'.

Het Meldpunt -een Google formulier- is niet bedoeld voor 'naming and shaming'. Leerlingen kunnen het formulier anoniem invullen. Er is geen ruimte om de naam van de school en de naam van de docent in te vullen. Ze kunnen met de gegevens hooguit aan bestuurders laten weten dat de meeste problemen, die gemeld worden, uit het vmbo of vwo afkomstig zijn. Ook kan men uit de omschrijvingen achterhalen wat de aard van de problemen zijn. Maar ook daar heeft men al een beeld van, als ik het persbericht goed lees.

Ik vermoed dus dat LAKS het doel al bereikt heeft: tijdens oliebollentijd -de winterse variant van komkommertijd- aandacht vragen voor een in dit geval reëel probleem. Waarschijnlijk elke school telt wel docenten die niet handig zijn met ICT. Als je ICT dan inzet, leidt dat tot 'ruis' in de klas. Een deel van deze docenten probeert ICT daarom te vermijden.

Is het van belang om te weten hoe groot die groep is? Ik vraag me dat af. Je gaat hier namelijk geen landelijk beleid om ontwikkelen. Bovendien helpt het betreffende meldpunt daar ook niet bij. Ik heb overigens zelf het idee dat steeds minder docenten 'digibeet' zijn (ICT is immers alomtegenwoordig en niets nieuws meer).

Het signaal van LAKS zou wel aanleiding mogen zijn voor scholen om eens kritisch na te denken over de ICT-vaardigheden van de eigen docenten, en acties te ondernemen om de basisvaardigheden -indien nodig- op peil te brengen. Wat kun je bijvoorbeeld doen om hen te ontzorgen? Vraag je ook als collega en leerling af hoe je docenten die moeite hebben om ICT op een effectieve, efficiënte en aantrekkelijke manier te gebruiken, kunt ondersteunen.

Volgens mij zou het meldpunt tenslotte ook een prikkel moeten zijn voor docenten om na te denken over hun eigen ICT-basisvaardigheden, bekwaamheden op het gebied van ICT en didactiek en wenselijke verbeteracties. De oliebollentijd is immers dé periode van reflectie en goede voornemens.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

3 reacties

  1. Goed dat er aandacht voor is. Wat meer “daden” zou denk ik goed zijn. Sommige docenten zijn best ICT-vaardig overigens, maar wanneer de infrastructuur het laat afweten door bijvoorbeeld lange opstart tijden of collega’s die net voor jou zijn geweest en stekkertjes hebben zitten verplaatsen waardoor het vaste systeem niet projecteert oid kun je dat moeilijk de docent aanrekenen. Een goede ICT EHBO team dat snel even iets oplost (resolutie, scherminstellingen, stekkertjes) waardoor de docent niet hoeft te prutsen of met 5 goed bedoelende adviserende studenten om zich heen aan het “troubble shooten” is zou ook heeeeeeel handig zijn…
    Niets nieuws onder de zon, maar er is wel enig actie vereist, lijk me zo.

  2. Ik moet helaas constateren dat Powerpoints maken voor sommige al lastig is.
    En niet perse van de oude vrouwelijke collega maar ook jongere 25/27 hebben veel moeite soms om een simpele handeling te doen om ICT in te zetten terwijl de faciliteiten er wel zijn….

  3. Dat komt inderdaad voor. Maar je geeft m.i. terecht aan dat het ‘sommigen’ betreft. Daar zal i.d.d. wat aan moeten gebeuren. Door betrokkenen zelf, scholen en lerarenopleidingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.