Welke prijs willen we betalen voor BYOT?

Tot nu toe hoorde je eigenlijk alleen maar juichende verhalen over de mogelijkheden van medewerkers/lerenden om hun eigen technologie mee te nemen naar de onderwijsinstelling of het bedrijf, en te gebruiken. Deze juichstemming lijkt nu voorbij. BYOD/T blijkt namelijk een prijs te hebben. Zijn we bereid die te betalen?

We zijn binnen het onderwijs pas recent na aan het denken over ‘Bring Your Own Technology‘, maar nu al lijkt deze ontwikkeling in de Gartner’s fase van desillusie te geraken. Voor de tweede keer kom ik deze week een artikel tegen dat ingaat op de nadelen van deze ontwikkeling.

Volgens de auteur van BYOD: The downside is beginning to show betalen we namelijk een prijs voor meer ‘eigenaarschap’ van technologie. Volgens de auteur openen organisaties hiermee een doos van Pandora aan technische knelpunten. De toegenomen vrijheid leidt tot een veel complexer beheer. Behalve beveiligingsissues gaat de auteur ook in op ‘performance issues‘:

The control a company could exercise by limiting end-point technology is now all but gone, and along with it the ability to easily guarantee a quality end-user experience.

Diverse apparaten en browsers produceren bijvoorbeeld een heel verschillende responsetijd. Dit leidt dan weer tot klachten bij eindgebruikers, terwijl de ICT-afdeling er niet heel veel aan kan doen. Bovendien maakt BYOD het monitoren van de performance er niet eenvoudiger op.

De kritische verhalen over BYOD/T zijn vooral afkomstig vanuit de hoek van ICT-beheer, en niet van de eindgebruikers. Ik vraag me af of deze ontwikkeling niet ook zal leiden tot een grotere ICT-volwassenheid van eindgebruikers.

Dat betekent namelijk dat zij niet alleen hun eigen technologie mee nemen, maar ook beheren. En dat zij zich er bij neer gaan leggen als ‘iets’ even niet werkt. Eindgebruikers, zoals ik, betalen nu tientallen euro’s per maand voor een internetverbinding die wat betreft kwaliteit vergelijkbaar is met de inbelverbinding van 12 jaar geleden. En dat accepteren z/we ook nog eens.

Eindgebruikers konden wel eens best bereid zijn een prijs te betalen voor meer vrijheid. Zie ook de opmerking van Caspar Ewals die bereid is een stukje vrijheid prijs te geven voor BYOT). Of organisaties dat ook zijn, is maar de vraag (beveiliging, verminderde efficiency, enzovoorts). Hoe dan ook: BYOT is een onomkeerbare ontwikkeling, die organisaties vooral hanteerbaar moeten maken.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.