De bijdrage van online leren aan de toegankelijkheid van het hoger onderwijs

Op basis van recent onderzoek heeft het Online Learning Consortium een infographic gemaakt met daarin opvallende cijfers over de rol van online leren. Wat verder opvalt zijn de verschillen met het Nederlands hoger onderwijs. Ik denk dan met name aan discussie over de toegankelijkheid.

  • Er is sprake van een enorme toename van deelname aan volledig online cursussen. In twaalf jaar tijd is het percentage studenten dat deelneemt aan online cursussen met 263% toegenomen (tot 5,8 miljoen). Tweederde neemt deel aan online cursussen van publieke instellingen.
  • 90% van de studenten vindt dat online leren net zo goed of beter is dan ‘traditioneel onderwijs’.
  • Traditioneel hoger onderwijs blijkt een schier onneembare vesting voor studenten uit lagere inkomensgroepen. Slechts 3% van de toegelaten studenten is afkomstig uit lagere inkomensgroepen. Slechts 9% van de studenten uit lagere inkomensgroepen verlaat de universiteit met een diploma (tegen 72% van de studenten uit rijke families).
  • De gemiddelde studieschuld bedraagt $ 35.000. Online leren is vaak goedkoper dan face-to-face onderwijs.
  • Leertechnologie wordt gezien als een katalysator voor studiesucces. Zowel CIO’s als studenten lijken hiervan overtuigd, en menen dat vooral adaptieve technologie en learning analytics bijdragen aan studiesucces. Een grote meerderheid van de leiding van onderwijsinstellingen is ook overtuigd van het belang van online leren. Van de docenten heeft echter 85% zeer weinig ervaring met digitale leermaterialen en open educational resources.

In de VS wordt online leren gezien als een manier om de toegankelijkheid van het hoger onderwijs te bevorderen. Online leren is waarschijnlijk kwalitatief net zo goed, en goedkoper. Bovendien ben je als student natuurlijk beter in staat werken en leren te combineren. In een land waar mensen helaas twee of drie banen nodig hebben om te kunnen leven, is het combineren van werken en studeren schijnbaar niets bijzonders.

In ons land speelt die discussie minder. Online leren wordt vaak gezien als manier van leren voor volwassen lerenden, die post-initieel deelnemen aan hoger onderwijs. Volledig online leren speelt binnen het Nederlandse hoger onderwijs -met uitzondering van de Open Universiteit- een marginale rol. Wel bieden internationaal georiënteerde universiteiten -zoals de Wageningen University- vaker online leren aan.

Binnen het Nederlandse hoger onderwijs wordt online leren gecombineerd met face-to-face leren. We gebruiken technology enhanced learning veelal voor het realiseren van een krachtige leeromgeving (meer actief leren, meer interactie, meer ‘engagement”) en voor flexibilisering (inspelen op diverse leervragen en voorkennis, leren in eigen tempo).

Toch nemen ook hier de zorgen over de toegankelijkheid van het hoger onderwijs toe. Zie de ophef over het studiestelsel. In ons land is er in discussies vooralsnog geen rol weggelegd voor online leren als manier om de toegankelijkheid te vergroten. Net zo min als dat het geval is bij discussies over het ontlasten van de spits in het openbaar vervoer.

Tijdens de laatste Onderwijsdagen gaven studenten ook aan risico’s te zien (grotere afstand tot onderwijsinstellingen, verlies aan interactie, gebrek aan academische gemeenschapsvorming).

Zelf denk ik dat je dankzij internettechnologie juist ook werk kunt maken van zaken als interactie en gemeenschapsvorming. Ik denk dat het goed is dat we nadrukkelijk meer aandacht hebben voor de bijdrage die online leren kan hebben in het vergroten van de toegankelijkheid van het hoger onderwijs van studenten tussen de 17 en 25 jaar.

The 2016 Higher Education Online Learning Landscape Infographic
Find more education infographics on e-Learning Infographics

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.