Het wordt tijd dat verschillende belanghebbenden bij het onderwijs kritischer worden ten aanzien van het registreren, opslaan, bewaren en gebruiken van educatieve data. Publieke druk kan bedrijven dwingen meer aandacht te besteden aan de privacy van lerenden. Dat laat de casus van ClassDojo m.i. goed zien.
ClassDojo is een applicatie waarmee je leerlingen badges kunt geven voor houding en gedrag in de klas (werkt hard, helpt anderen, bereidt zich niet voor, enzovoorts). Deze applicatie is erg populair onder Amerikaanse docenten. Vooral onder degenen die vooral positief gedrag willen belonen. Verder kun je er ook de aanwezigheid van leerlingen mee bijhouden. Door de vormgeving is deze app vooral bedoeld voor jonge leerlingen.
Eind 2014 is deze populaire applicatie volgens New Tech City onder vuur komen te liggen. Schooldistricten hadden te maken met het lekken van data, en het beleid op het gebied van privacy werd ter discussie gesteld. Zo werden in feite databases van gedrag zonder toestemming van ouders samengesteld. Ook werden vragen gesteld over wat het bedrijf terug zou willen krijgen voor het leveren van die gratis dienst.
ClassDojo heeft op basis van deze discussie het privacybeleid veranderd. Ook is men data na een jaar gaan vernietigen. Ze hebben ook een speciaal privacycentrum voor ouders in het leven geroepen. ClassDojo benadrukt ook dat men geen databedrijf wil zijn. Ze willen vooral verdienen aan premium functionaliteiten, niet aan de handel in data.
De podcast van New Tech City maakt verder duidelijk dat docenten en ouders dergelijke apps vaak gaan gebruiken zonder goed na te denken over de mogelijke negatieve gevolgen en risico’s. Vermoedelijk heeft ClassDojo ook aanvankelijk onvoldoende nagedacht over privacy en data.
Tegelijkertijd maakt deze bijdrage duidelijk dat wetgeving in tijden van snelle technologische ontwikkelingen snel achterloopt. Publieke druk (van media en ouders) leidt wel tot een meer kritische houding van het publiek en een ander beleid van bedrijven als ClassDojo op het gebied van privacy en het bewaren van data. In Nederland hebben we dat enkele maanden geleden ook gezien met de verontwaardiging over het verstrekken van leerling-gegevens aan ontwikkelaars van digitaal leermateriaal.
Een kritische houding van onderwijsprofessionals, ouders en lerenden ten aanzien van opslag en gebruik van educatieve data maakt wat mij betreft ook deel uit van hedendaagse digitale geletterdheid. Ik vind dat hard nodig om de invloed van commerciële ‘databaronnen’ op het onderwijs in te perken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hoi Wilfred,
Goede en belangrijke blogpost! Dit aspect wordt te gemakkelijk vergeten. Bij Nederlandse scholen wordt ClassDojo overigens ook gebruikt. (ik kwam het bijvoorbeeld tegen bij een vmbo school).
Dit gevaar zit hem volgens mij niet alleen bij dit soort tools maar bij elke (met name gratis) onderwijstools. Je betaalt met data en dat is de data van de lerenden. Ik vind overigens de actie van de Nederlandse uitgevers veel schandaliger. Die zouden echt door het (digitale) stof moeten.
Ik schrik met name in het onderwijs van de hoeveelheid online tools die gebruikt worden door docenten. Soms staat de data in tientallen sites. Weinige scholen gaan hier bewust mee om.
Hier ligt een taak voor ons allen. Kennisnet en BoF (Hans de Zwart) zijn hier wel heel goed in bezig. Hans heeft overigens onlangs in onze Fontys post-hbo opleiding een avond besteed aan precies dit onderwerp. Hard nodig!
Dank voor je blogpost!
Hartelijke groeten,
Marcel de Leeuwe
Dank voor je reactie. Ik ben verleden jaar bewust om deze reden donateur van Bits of Freedom geworden.