Een belangrijke ontwikkeling op de e-learning markt. Josh Bersin bericht dat SumTotal Systems waarschijnlijk wordt overgenomen door een zogenaamde private equity-firma. SumTotal is wereldwijd vermoedelijk de grootste leverancier van leermanagementsystemen, en bovendien -als je alle overnames meetelt- één van de oudste spelers op deze markt. Het bedrijf is ontstaan uit een fusie van Docent en Click2learn, en heeft later onder meer Pathlore overgenomen.
Volgens Bersin weerspiegelt de aankondiging van deze overname een aantal belangrijke ontwikkelingen op dit terrein (zoals de toenemende behoefte aan platforms voor meer informele vormen van samenwerkend leren, de toenemende behoefte aan brede HR-systemen en de groei van Software as a Service).
Ik weet niet of Bersin hiermee impliciet wil aangeven dat SumTotal Systems te traag heeft gereageerd op deze ontwikkelingen. Want overname door een private equity-firma is bepaald geen gunstig voorteken. Als ik de wikipedia-pagina over Private equity mag geloven doen deze firma's niets anders dan investeren in niet beursgenoteerde ondernemingen. Vervolgens wordt gesaneerd en worden bedrijfsonderdelen afgestoten. Opgekochte bedrijven die wel beursgenoteerd zijn, worden na overname van de beurs gehaald. Bovendien heeft een private equity-firma geen band met medewerkers, en is deze onderneming puur gericht op de korte termijn.
Bepaald geen goed nieuws dus voor SumTotal Systems en de mensen die er werken. Verder ben ik benieuwd wat de rest van de e-learning markt gaat doen, en of wellicht open source leermanagementsystemen (die niet gedragen worden door een bedrijf maar door een netwerk) hier van profiteren.
Van de ontwikkeling van de beurskoers word je overigens ook niet vrolijk (als belegger).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hoi Wilfred, wij hebben op het ROC 2 jaar lang geprobeerd te werken met Toolbook, één van de producten van SumTotal. Leek hèt middel om makkelijk zonder kennis van programmeren interactieve content te maken. Bleek echter vol te zitten met buggy fouten en we kregen het nooit echt aan de praat. Een tijd lang heb ik forums gevolgd van gebruikers: toen bleek dat SumTotal hopeloos achter bleef bij de ontwikkelingen op de markt, voor het creeëren van web-content.
Ik weet natuurlijk niet of dit ene product spreekt voor alles, maar de houding van de leverancier was er een waarbij je jaren aan het lijntje werd gehouden met beloftes. Uiteindelijk zijn we er mee gestopt.
Het einde in zicht lijkt me niet direct een juiste conclusie. Een private equity firm investeert juist in een onderneming omdat men kansen ziet de opbrengst te verhogen. Niet omdat men denkt dat de onderneming binnenkort ten einde geraakt.
Dat zo’n investering met zich meebrengt dat er in de kosten gesneden wordt hoeft niet slecht te zijn. Veel (oudere) ondernemingen (en ook publieke instellingen) hebben dood hout dat weg kan zonder dat het veel schade doet (al kan dat voor de betrokken werknemers vervelend zijn).
Of private equity ook de juiste visie op de toekomst voor de onderneming meeneemt is de juiste vraag. Daar meer over weten is interessant.
Bedenk dat de ontwikkeling van vrijwel alle nieuwe (internet)technologie die ons uit de VS bereikt door private equity is (voorge-)gefinancierd, of het nu Netscape, Google of Youtube betreft. Kijk er de plaatjes op de homepage van Sequoi Capital maar eens op na: http://www.sequoiacap.com/ en bekijk dan eens de investments van Michael Moritz. Onvoorstelbaar knap hoe die man in den beginne er bij is en de juiste keuzes weet te maken.
@Elbert: is er geen verschil in het financieren van een start up en het investeren in een langer bestaand bedrijf als Sum Total Systems?
@ Wilfred: ja en nee. Het is een andere kunst, bij hetzelfde uitgangspunt: met een investering valt geld te verdienen.
Bij een startup zal naar het idee, de kwaliteit van de mensen en de mogelijkheid van een gunstige exit worden gekeken. Wat dit zo moeilijk en zo knap als het lukt maakt, is het zien van een mogelijkheid, vaak jaren voordat het idee werkelijkheid wordt.
Onderzoek heeft geen zin: een enquete in 1995 met als vraag aan consumenten of men toegang tot het Internet zou willen kopen levert geen nuttig resultaat op. Dus geloof van de startup en gevoel van de investeerder zijn belangrijk.
De kans op succes is klein. Maar de Return on Investment kan enorm zijn: de initiele $100.000 informele investering van Andy Bechtolsheim in Google in 1998, of de eerste formele investering van $25 miljoen in Google in 1999 door Sequoia zijn inmiddels honderden miljoenen c.q. enkele miljarden waard.
Bij een bestaand bedrijf zal gekeken worden naar de track record en de kans op een turn-around. Een mogelijk voorbeeld. Een vuistregel is dat bedrijven verkocht worden voor 10 keer de jaarwinst.
Stel nu dat Sum Total weinig winst maakt door te veel personeel en verouderde producten. Daardoor weinig winst. Maar wel in de loop der jaren een prachtig klantenbestand opgebouwd met grote corporates die niet snel afscheid kunnen nemen en een jaarlijkse inkomstenbron uit licenties. De vaste inkomsten zijn dan makkelijk uit te rekenen.
Daar tegenover staan vaste lasten als personeel. Stel nu dat je alle Amerikaanse ontwikkelaars vervangt door Indiase en daardoor de vaste lasten halveert. Dan gaat de winst omhoog. En daarmee de verkoopprijs.
Waar in het bedrijf moet worden ingegrepen, dat is in dit geval de vraag. Moet het personeelsbestand worden teruggebracht, moeten de (vaak verouderde producten) drastisch worden vernieuwd om de klanten te behouden? Dat zijn andere vragen. Veelal voor de McKinsey’s van deze wereld.
In beide gevallen wordt gekeken vanuit hetzelfde het standpunt: hoe waarde te creeeren, zodat de exit meer oplevert dan de investering. Bij een startup op basis van meestal niet meer dan een idee. Bij een bestaand bedrijf op basis van track-record en zakelijke mogelijkheden.