Over veranderende omstandigheden, creatief nadenken en ander gedrag

Ik woon in Nijmegen. Daar is men ruim een week geleden begonnen met onderhoudswerkzaamheden aan de Waalbrug. Dit heeft bij mij geleid tot ander mobiliteitsgedrag.

Ik reis veel voor mijn werk. Daarbij wissel ik de trein af met de auto. Als ik om 8.30 uur een vergadering heb in Zuid-Limburg, dan ga ik altijd met de auto. Ik moet anders wel heel vroeg opstaan. Als ik twee dagen achter elkaar in Zuid-Limburg ben, dan ga ik ook met de auto. Ik blijf dan daar overnachten. Van de werkplek naar mijn  familie is lastig met het OV te doen.

Maar als ik naar een grote stad ga, ga ik praktisch altijd met de trein. Ik vind de trein een fijner vervoersmiddel omdat ik er goed kan werken, en meer ontspannen reis. De trein is ook schoner qua uitstoot van smerige stoffen. En in een stad hoef je niet naar een dure parkeerplaats te zoeken.

De auto heeft als voordeel dat je vaak een stuk sneller ergens bent, en beter in staat bent meerdere afspraken op verschillende locaties te combineren. Je kunt ook meer dingen meenemen, al komt dat niet heel vaak voor.

Zowel met de auto als met de trein kun je (on)verwachte vertragingen oplopen (files, treinvertragingen).

De afgelopen week moest ik naar het Car Jeans Stadion in Den Haag. Op woensdag moest ik daar om 12 uur zijn. Donderdag aan het eind van de middag zou ik er wegrijden. Normaal gesproken zou ik met de auto zijn gegaan. Van deur tot deur zou me dat 1 uur en 23 minuten kosten. Met de trein ben je van deur tot deur bijna een uur langer onder weg (thuis -> station, twee keer overstappen en vanaf Den Haag Ypenburg 10 minuten lopen).

Vanwege de werkzaamheden aan de Waalbrug zou de terugweg echter waarschijnlijk meer dan een uur langer hebben geduurd (file op de A12 en een uur vertraging voor de Waalbrug). Het werd dus de trein.

Gisteren moest ik naar Houten. Het adres ligt op een industrieterrein. Met het OV kun je daar niet heel goed komen. Van deur tot deur van je twee uur onderweg. Met de auto normaliter 55 minuten. Ik ben tot nu toe dan ook altijd met de auto daar naar toe gegaan. Gistermiddag had ik vermoedelijk 1 uur en 45 minuten over de terugweg gedaan.

Ik bedacht me de afgelopen week daarom: neem eens als uitgangspunt dat je niet met de auto kunt, en zoek naar mogelijkheden.

Via Google Maps heb ik toen eerst uitgerekend hoe ver het adres van het station af was (2,5 kilometer). Wandelen kan, maar kost een half uurtje. Je kunt er ook gebruik maken van een NS Zonetaxi (heb ik tot nu toe nog nooit gebruik van gemaakt).

In een grote stad gebruik ik regelmatig een OV-fiets. Nu blijkt Houten ook een fietstransferium te hebben met veel OV-fietsen. Vanuit Nijmegen ben je in 1.07 uur met de trein in Houten. Daarna nog geen 10 minuten fietsen (en het weer was prachtig). Mijn keuze was snel gemaakt.

Ik vind het verbazingwekkend om te zien hoe de veranderende omstandigheden mij geprikkeld hebben om creatiever te zoeken naar alternatieven. Uiteindelijk heeft dat geleid dat ander mobiliteitsgedrag. Volgens mij kun je dit ook betrekken op andere terreinen. Beschouw omstandigheden als gegeven, en zoek creatief naar mogelijkheden om je doel te bereiken. Dit is uiteraard niet altijd even gemakkelijk.

En ik durf ook niet te garanderen dat ik dit de komende anderhalf jaar volhoudt. Zo lang duren de onderhoudswerkzaamheden aan de Waalbrug namelijk.

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.