Didactisch gebruik student responssystemen

Een student responssysteem (SRS) is een applicatie waarmee je de interactiviteit van klassikale instructies of hoorcolleges kunt vergroten. Tijdens de inleidingen kun je bijvoorbeeld stellingen voorleggen waarop lerenden kunnen reageren. De uitslag kun je vervolgens weer gebruiken in het betoog. Op die manier doe je onmiddellijk wat met de feedback. Ook kun je nagaan of lerenden begrepen hebben wat je verteld.

Het artikel Using Student Response Systems to Increase Motivation, Learning, and Knowledge Retention bespreekt de vraag hoe je deze systemen op een didactisch goede manier in kunt zetten (activerende didactiek).

An SRS can be used to assess students’ comprehension of complex material, affording both the instructor and the students immediate feedback so that instruction can be tailored to student needs. Furthermore, the question-and-feedback process has the potential to promote greater student engagement in class discussions, and group activities in which students solve problems together and submit answers using the
SRS can promote active learning.

In deze bijdrage wordt verder gekeken naar het vergroten van de betrokkenheid van lerenden bij het onderwijs, door middel van het gebruik van SRS. De bijdrage is gebaseerd op vergelijkend onderzoek dat de auteurs hebben uitgevoerd (controlegroep-experimentele groep). Samenvattend concluderen de auteurs:

In summary, the results indicated that those students who used the SRS as an integral part of class reported greater interest in the class, higher expectations of success on a retention test, and higher levels of test performance on the midterm exam. More importantly, students who used SRS were able to perform better on a knowledge retention test administered at the end of the semester, five weeks after the material was initially tested in a midterm exam.

Het kwalitatieve deel van het onderzoek liet ook positieve uitkomsten zien. Lerenden die de SRS gebruikt hadden waardeerden de applicatie, en getuigden van grotere betrokkenheid bij het onderwijs. Ook gaven zij aan de feedback bruikbaar te vinden.

De reacties van docenten, daarentegen, was gemengd. Didactisch gezien zagen zij absoluut voordelen. Maar het kostte meer tijd, en één docent moest voor vervangende batterijen zorgen.

Opvallend is dat het artikel niet ingaat op de organisatorische aspecten van het SRS. Als organisatie moet je vaak investeren in aparte systemen, die alleen voor dit doel zijn te gebruiken (een soort stemkastjes met bijbehorende software). Dat kost extra geld en inspanningen als het gaat om de acceptatie. Het zou schelen als je voor deze toepassing reeds aanwezige apparaten kunt gebruiken zoals een mobiele telefoon of laptop. Maar dat brengt weer andere vragen met zich mee (leiden die apparaten niet af, zijn laptops voldoende opgeladen, enzovoorts).