Tijdens de ICALT 2006 probeer ik vooral sessies te volgen over leren in communities of practices, samenwerkend leren en het gebruik van social software bij leren. Ondanks de warmte! De kwaliteit van de bijdragen loopt (uiteraard?) sterk uit een. Gisteren bestonden de conclusies van één spreekster bijvoorbeeld uit een samenvatting van uitgevoerde activiteiten. En was een spreker uit Taiwan bijvoorbeeld amper te verstaan. ‘Gelukkig’ las hij vooral zijn sheets voor zodat de bijdrage toch enigszins te volgen was…
Enkele bevindingen:
- Binnen een project van de Open Universiteit Nederland heeft men zich onder meer verdiept in de social exchange theory om te kijken hoe je mensen kunt motiveren te participeren in een leernetwerk. In hun paper onderscheiden ze de volgende vier mechanismen:
(1) personal access, or anticipated reciprocity: learner has a pre-existing expectation that he will receive actionable and useful (extra) information in return; (2) personal reputation: learner feels he can improve his visibility and influence to others in the network, e.g. leading to more work or status in the future; (3) social altruism: learner perceives the efficacy of the LN in sharing knowledge as a ‘public good’, especially when contributions are seen as important, relevant, and related to outcomes; (4) tangible rewards: learners negotiate to get some kind of more tangible asset (financial reward, bond, book, etc) in return.
- Opvallend was dat de auteurs van dit paper heilig lijken te geloven in de combinatie van face-to-face bijeenkomsten en online activiteiten, terwijl een andere spreker een casus besprak waarin studenten succesvol een community vormden terwijl men elkaar nooit "in het echt" gezien had. Deze studenten waren overigens niet in staat om elkaar te ontmoeten (men woonde duizenden kilometers van elkaar). In deze casus had de docent overigens veel geïnvesteerd in online kennismaken. Studenten moesten zelf groepen vormen, op basis van uitgebreide profielschetsen. Dat bleek goed te werken. Ook bleek dat het vertrouwen gaf als lerenden foto’s bij de profielschets plaatsten (zelfs al waren het geen foto’s van henzelf). Studenten die foto’s plaatsen, bleken online actiever te zijn en kwalitatief betere bijdragen te leveren.
- In reactie hierop gaf iemand uit het publiek de tip om studenten bij aanvang van een cursus een diagnostische toets te maken. Degenen die dit doen, zijn gemotiveerder. Als docent kun je daar rekening mee houden (zelfs al doe je niets met de uitkomsten van de diagnostische toets).
Meer bevindingen volgen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie