Adaptief leren nader afgebakend

De verwachtingen ten aanzien van adaptief leren zijn hooggespannen. ICT en de grote hoeveelheden data zouden onderwijsinstellingen eindelijk in staat moeten stellen op een efficiënte manier in te spelen op individuele leerbehoeften en leerdoelen. Hoe kun je adaptief leren positioneren?

Maximizing Investment in Adaptive Learning is een (gesponsord) paper van onderzoeks- en consultingbureau Eduventures, dat je kunt downloaden nadat je je gegevens hebt achter gelaten. De auteurs bespreken hierin een aantal aspecten van adaptief leren, waarmee ze dit fenomeen afbakenen.

  • Laurentius de Voltolina [Public domain], via Wikimedia Commons
    Laurentius de Voltolina [Public domain], via Wikimedia Commons
    De context van adaptief leren.
    De gedachte achter adaptief leren is niet nieuw, de technologie wel. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Er is ook sprake van een gestage adoptie van adaptief leren. Maar de relatie met andere innovaties is nog onvoldoende onderzocht.
  • Wat is adaptief leren?
    De auteurs hanteren de volgende definitie: interactie tussen computer en lerende waarbij de lerende leerinhoud en beoordelingen krijgt gepresenteerd op basis van eerdere leeractiviteiten, acties en voorkeuren. Dit wordt op verschillende manieren ondersteund door ‘live’ docenten, met als doel het bevorderen van persoonlijke leertrajecten, op grotere schaal, bereikt met behulp van zeer geavanceerde technologische platforms die een hoge mate van personalisering mogelijk maken waardoor lerenden in staat zijn om leerdoelen te bereiken. Adaptief leren wordt meestal gebruikt binnen remediërend onderwijs en vooral binnen disciplines als wiskunde, bouwkunde, life sciences, en enkele sociale wetenschappen. Kenmerken zijn: personalisering van leerbehoeften en leerdoelen (gericht op ‘mastery’), remediërend, differentiatie (met behulp van technologie, gebaseerd op profielen), geautomatiseerd (op basis van patronen van data), en de lerende in staat stellend om meer controle over het eigen leren te hebben.
  • Een raamwerk voor het definiëren van adaptief leren.
    Je kunt adaptief leren beschouwen als een filosofie van personalisering, als een proces dat inzicht geeft in het leren van de lerende (waarbij data een belangrijke rol speelt), of als een technologie.
  • De adaptieve curve. De auteurs onderscheiden zes vormen van adaptiviteit. Deze variëren in schaalbaarheid (low tech/high touch-high tech/low touch) en mate van personalisering (beperkt-continu). Adaptief leren is dan zeer schaalbaar (dankzij high tech/low touch) terwijl sprake is van continue personalisering.
  • Hoe haal je het meeste uit adaptief leren? Op basis van interviews met 17 ‘leiders’ uit het hoger onderwijs formuleren de auteurs acht aanbevelingen:
    1. Ontwikkel een eigen filosofie van personalisering, ken je missie, en laat je leiden door waarden en niet door technologie.
    2. Identificeer de problemen waarvoor adaptief leren een oplossing wil zijn.
    3. Bereken de kosten van de adoptie van adaptief leren, maar ook de kosten als je adaptief leren niet adopteert.
    4. Selecteer de technologische oplossing op een zorgvuldige manier. Er is niet één oplossing.
    5. Betrek medewerkers in elke fase van de adoptie.
    6. Start in een gecontroleerde omgeving.
    7. Gebruik adaptief leren alleen daar waar het ‘past’.
    8. Kwantificeer de voorbeelden.

eCampus News heeft deze aanbevelingen ook samengevat.

Ik ben vooral te spreken over de definitie en de adaptieve curve. De drie benaderingen zijn m.i. ook bruikbaar maar zou ik zelf niet betitelen als ‘raamwerk’. De aanbevelingen zijn globaal van aard, al vind ik de aanbeveling om de kosten van ‘niets doen’ in kaart te brengen wel de moeite waard.

 

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.