Microcredentials als waardevolle aanvulling op diploma’s

Microcredentials kunnen een belangrijke rol spelen binnen een veranderende arbeidsmarkt. Een strategische combinatie met diploma’s kan zowel lerenden als werkgevers beter bedienen.

Doris Savron, Vice Provost aan de University of Phoenix, heeft een m.i. relevante bijdrage geschreven over de positie van microcredentials. Volgens Savron is er in de Verenigde Staten inmiddels sprake van meer dan één miljoen unieke ‘credentials’ – een verdrievoudiging sinds 2018. Ongeveer de helft hiervan wordt aangeboden door niet-traditionele onderwijsaanbieders en betreft kortere, niet-diploma gerichte certificeringen, oftewel microcredentials.

Zij wijst erop dat snelle maatschappelijke en technologische veranderingen vragen oproepen over de toekomstige waarde en relevantie van traditionele diploma’s. Het World Economic Forum wijst op een toenemende kloof tussen wat onderwijsinstellingen aanbieden en de vaardigheden die nodig zijn in het huidige werkveld. In combinatie met de stijgende kosten van volledige opleidingen lijken microcredentials een logische stap voor een arbeidsmarkt die flexibiliteit en een leven lang ontwikkelen vereist.

Uit de Career Optimism Index 2024 blijkt volgens de auteur dat 74% van de werknemers erkent dat voortdurende professionalisering noodzakelijk is om voorop te blijven lopen in hun carrière. Microcredentials in de vorm van certificaten, digitale badges of kleinere leermodules bieden lerenden een manier om relevant en competitief te blijven in een constant veranderende wereld.

Savron wijst er ook op dat werkgevers hun werving- en selectiepraktijken veranderen. Volgens een onderzoek van het McKinsey Global Institute is de verschuiving naar ‘skills-first werving’ geen tijdelijke trend maar een economische noodzaak. Werkgevers vragen minder vaak naar diploma’s, maar kijken vooral naar bekwaamheden van sollicitanten. Veel Amerikaanse overheidsinstanties hebben schijnbaar formele diploma-eisen voor publieke functies geschrapt, en private werkgevers volgen dit voorbeeld. Deze trends maken microcredentials nog aantrekkelijker voor een leven lang ontwikkelen.

Door de groei van het aantal aanbieders van microcredentials is er volgens de auteur echter verwarring ontstaan door een gebrek aan standaarden. Het onderwijs kan hier geloofwaardigheid brengen door microcredentials aan te bieden die niet alleen toegankelijk zijn, maar ook transparant en relevant. Deze worden waardevol wanneer ze gekoppeld zijn aan arbeidsmarktbehoeften, als betrouwbaar worden beoordeeld en helder worden gecommuniceerd.

Microcredentials kunnen volgens Doris Savron op zichzelf staan en uiteindelijk gestapeld worden tot een diploma. Ze kunnen ook worden behaald als onderdeel van een diplomagericht programma. Losstaande microcredentials geven individuen de mogelijkheid om snel te professionaliseren. ‘Ingebedde’ microcredentials stellen lerenden in staat eerder een carrièrestap te maken tijdens hun opleidingstraject.

Instellingen kunnen volgens haar programma’s en cursussen in kaart brengen aan de hand van een vaardighedentaxonomie. Op die manier worden relevante vaardigheden gegroepeerd in microcredentials die passen bij specifieke vakgebieden en loopbaantrajecten. Dit vermindert volgens haar badge-inflatie. Het doel is om duidelijk aan te geven wat iemand kan doen, afgestemd op betekenisvolle bekwaamheden die werkgevers helpen bij het dichten van de kloof op dit gebied.

Volgens Savron maken microcredentials diploma’s niet minder belangrijk, maar juist waardevoller. Als ze goed zijn opgezet, versterken ze wat mensen met een diploma kunnen en geven ze meer keuzes om te blijven leren. Diploma’s blijven nuttig omdat ze gericht zijn op meer verdiepende en ingewikkelde bekwaamheden. Microcredentials vullen dit aan met praktische, actuele bekwaamheden die direct toepasbaar zijn.

Onderwijsinstellingen zouden daarom zowel diploma’s als microcredentials moeten aanbieden om lerenden beter te helpen. Als zij dit niet doen, zullen andere organisaties deze kans grijpen.

Mijn opmerkingen

Ik deel deze opvatting zeer. Microcredentials kunnen m.i. vooral een belangrijke bijdrage leveren in het kader van een leven lang ontwikkelen. Ze vormen een tastbaar bewijs van de inspanningen van een professional om bij te blijven of om juist een andere richting in te slaan. Professionals zullen zich bijvoorbeeld verder moeten bekwamen op het gebied van AI. Een diplomatraject is voor de meeste professionals wat veel van het goede. Een aantal microcredentials op dit gebied kunnen een bijdrage leveren aan AI-vloeiendheid van professionals.

Binnen verschillende sectoren vormen diploma’s nog steeds een belangrijke indicatie van startbekwaamheid, en hebben diploma’s een belangrijk ‘civiel effect’. Microcredentials vormen dan een belangrijke aanvulling in het kader van een leven lang ontwikkelen.

In ons land zijn diverse onderwijsinstellingen ook actief op het gebied van microcredentials, al kun je een ‘credential’ van 30 ECTS m.i. bepaald niet ‘micro’ noemen. Edubadges en EduID vormen daarbij belangrijke faciliteiten. Het aantal uitgegeven Edubadges houdt echter nog niet over.  Een recente presentatie van SURF vermeldt dat bijna 12.000 studenten/professionals 18540 edubadges in de backpacket hebben. Acht procent daarvan wordt getypeerd als ‘microcredential’. Er is dus nog een lange weg te gaan.