Op dit moment vindt in Londen editie 2024 van de Learning Technologies Conference plaats. Donald Clark heeft een kritische impressie geschreven van zijn bezoek aan deze conferentie. Hierin bekritiseert hij de ‘gevestigde’ orde op het gebied van L&D en binnen het domein van leertechnologieën. Zij kiezen te zeer voor een beperkte benadering van leren en ontwikkelen, en benutten de kracht van generatieve AI onvoldoende.
Volgens Clark leggen L&D en ‘ed tech‘-leveranciers te veel nadruk op training en opleiding als oplossing voor vraagstukken binnen arbeidsorganisaties die te maken hebben met leren en ontwikkelen. Clark benadrukt dat de focus verschoven zou moeten worden naar performance support.
Clark stelt dat AI als een ‘onzichtbare kracht’ in de werkplek integreert. De manier waarop generatieve AI-toepassingen door professionals worden gebruikt komt neer op performance support. Je vraagt niet aan ChatGPT en andere AI-applicaties om een traditionele cursus te maken, maar om te ondersteunen bij specifieke taken. De waarde van deze tools ligt in hun gebruiksgemak en de mogelijkheid om ingezet te worden in de gehele workflow van een professional.
Learning & Development beschouwt AI volgens hem nog steeds als een middel voor het leveren van cursusinhoud. De meeste waarde heeft AI volgens Clark niet voor het creëren van cursusmateriaal, maar voor het bieden van ondersteuning bij het uitvoeren van taken. Dit is volgens hem een concept dat al decennia wordt ondersteund door onderzoek, maar pas nu op grote schaal geïmplementeerd kan worden dankzij technologische ontwikkelingen. Deze technologieën zijn ook veel gebruikersvriendelijker dan applicaties zoals leermanagementsystemen, en worden volgens hem ook massaal omarmd door gebruikers.
Clark beschrijft ook de evolutie van digitale assistenten en coaches die AI gebruiken om leer- en werkprocessen te ondersteunen. Deze ‘digital agents‘ kunnen dialogen aangaan, taken initiëren en interactief leren faciliteren. ‘Agentgerichte’ workflows zorgen er voor dat generatieve AI niet alleen reageert, maar actief deelneemt aan de leerervaring door feedback te geven en prestaties te verbeteren. Digitale agenten reflecteren op de output die je hen geeft, verbeteren de output en vertellen je wat je moet weten of doen.
Digitale agenten maken het mogelijk om taken te plannen en stapsgewijs uit te leggen. Zij kunnen taken opsplitsen in stappen en deze stappen iteratief verwerken, waarna opdrachten kunnen worden uitgevoerd door bijvoorbeeld een agent die ondersteuning biedt. De combinatie van meerdere agenten biedt volgens Clark veel mogelijkheden: verschillende agenten kunnen met elkaar interacteren om de prestatie te verbeteren, vergelijkbaar met een team dat specifiek is samengesteld voor een taak.
Donald Clark meent dat de aanwezigheid en het potentieel van deze generatieve AI-toepassingen vaak onderbelicht blijven tijdens conventionele conferenties en exposities, ondanks de potentie van AI in performance support. Volgens hem zouden investeerders en beslissers binnen L&D zich meer moeten richten op performance support oplossingen. Dit betekent volgens hem de echte paradigmaverschuiving op het gebied van werkplek leren.
Mijn opmerkingen
Donald Clark wijst terecht op het belang van performance support. Cursussen en trainingen zijn lang niet altijd het beste of zelfs een passend antwoord op vraagstukken rond leren en ontwikkelen. De meest dominante leertechnologie, het leermanagementsysteem, is vaak ook nog sterk gericht op het faciliteren van cursussen en trainingen, en amper toepasbaar voor performance support.
Tegelijkertijd zijn het niet alleen L&D-professionals en ontwikkelaars van leertechnologieën die zich focussen op cursussen en trainingen, en vooral kijken naar AI om efficiënt content te ontwikkelen. De omgeving van deze belanghebbenden denkt ook direct aan cursussen en trainingen bij ontwikkelvraagstukken. Bijvoorbeeld leidinggevenden die bij een probleem snel naar het middel training of workshop grijpen, of vakbonden die middelen en ruimte claimen voor scholing en niet voor leren. Of denk aan wet- en regelgeving, bijvoorbeeld over het up to date houden van bevoegdheden en bekwaamheden. Andere vormen van leren en ontwikkelen worden daarvoor niet erkend. Daar komt bij dat cursussen en trainingen in een aantal gevallen wel een passend antwoord zijn op een vraagstuk.
Bovendien heeft Donald Clark een wel erg positief beeld van (de mogelijkheden van) generatieve AI. De technologie is verbazingwekkend krachtig, maar ook nog sterk in ontwikkeling. De resultaten van een dialoog met toepassingen als ChatGPT en dergelijke zijn niet altijd heel top. Maar wat de toekomst ons brengen zal….
Op dit moment lijkt ook slechts 10% van de 1 miljard ‘kenniswerkers’ ChatGPT te gebruiken, waarbij ChatGPT 60% van de betreffende markt in handen heeft (bron). Mijn indruk is ook dat best veel mensen ChatGPT cs weleens hebben gebruikt, maar dat een kleine groep deze applicaties regelmatig en gedurende langere tijd gebruikt. Onderzoek laat tegelijkertijd zien dat veel gebruikers generatieve AI inderdaad inzetten voor technische ondersteuning en het oplossen van problemen, voor leren, brainstormen, het krijgen van advies, onderzoek doen, beslissingen nemen, enzovoorts.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie