Zijn mentale gezondheidsproblemen van jongeren de schuld van online leren?

Verschillende onderzoeken laten zien dat veel jongeren kampen met problemen met hun geestelijke gezondheid. Deze groep jongeren is tijdens de Corona-pandemie sterk gestegen. George Veletsianos, Michael Barbour en Stephanie Moore hebben onderzocht in hoeverre dit te wijten is aan online leren, dat tijdens ‘Covid-19’ op grote schaal is toegepast.

De onderzoekers wijzen daarbij op pleitbezorgers van fysiek onderwijs. Deze pleitbezorgers stellen dat online leren schadelijk is voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van jongeren. Veletsianos, Barbour en Moore hebben gezocht naar onderzoek over dit vraagstuk. Zij concluderen dat er vóór Covid-19 niet veel onderzoek is uitgevoerd naar online leren en geestelijke gezondheid. Sinds de Corona-crisis is er een lawine aan onderzoek verschenen.

De hypothese dat leren op afstand of online leren schadelijk is voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van studenten kan echter niet onderbouwd worden. Onderzoeken laten wisselende uitkomsten zien en zijn methodisch vaak problematisch:

  • Het overgrote deel van het onderzoek over dit onderwerp werd uitgevoerd tijdens de pandemie, maar er kon niet worden gecontroleerd of de pandemie de beïnvloedende factor was.
  • De meeste studies beoordeelden de effectiviteit van online onderwijs door respondenten te vragen of zij tevreden waren met hun onderwijs. Tevredenheid is echter een slechte maatstaf voor effectiviteit.
  • Sommige studies vonden verbanden tussen geestelijke gezondheid en leren op afstand, en concludeerden dat leren op afstand een verslechtering van de geestelijke gezondheid veroorzaakte. Deze onderzoeken hanteerden echter geen statistische methodes waarmee causale verbanden kunnen worden aangetoond. Andere studies vonden geen correlaties, maar beweerden toch dat er causale verbanden waren.

Daarnaast gingen de studies zelden in op de gehanteerde didactiek bij het online leren. Veletsianos, Barbour en Moore stellen terecht dat bij online leren sprake kan zijn van een grote verscheidenheid aan didactische aanpakken. Lerenden kunnen bijvoorbeeld vooral kijken, luisteren en lezen, of juist meer actief aan de slag gaan met de leerinhoud:

In other words, without controlling for instructional strategy, we can’t be certain what kind of online learning was studied.

Veletsianos en zijn collega’s vonden ook wisselende bevindingen over de gevolgen voor de geestelijke gezondheid, van de kleine groep studies zonder ernstige methodologische problemen. Zij concluderen over de relatie online leren en geestelijke gezondheid in deze context: online leren kan gevoelens van eenzaamheid en isolatie verergeren als geen sprake is van zinvolle interacties en ondersteuning voor geestelijke gezondheid.

Daarnaast bevat gepubliceerd onderzoek enkele nuttige suggesties die instellingen kunnen helpen bij hun aanpak van de geestelijke gezondheid van studenten. Dit onderzoek identificeert de volgende oorzaken van psychische problemen bij studenten als gevolg van met COVID-19:

  • Verlies en verdriet: verlies van dierbaren, verlies van gezondheid, zorgen over economische gevolgen en verlies van inkomen, omgaan met eigen ziekte en symptomen.
  • Psychologische gevolgen van de manier waarop de pandemie werd aangepakt door overheden en organisaties.
  • Veranderingen in persoonlijke routines (vooral lichaamsbeweging, slaap en eetgewoonten).
  • Quarantaine en fysieke afstand creërden gevoelens van isolatie en eenzaamheid.

Onderwijsinstellingen verzorgen daarom ook cursussen die bijvoorbeeld aandacht besteden aan welzijn en lichaamsbeweging. Daarnaast is het belangrijk is dat een doelgericht ontwerp van online cursussen gevoelens van eenzaamheid en isolatie kan helpen verminderen.

George Veletsianos, Michael Barbour en Stephanie Moore concluderen ook dat er geen eenvoudige antwoorden zijn op de geconstateerde problemen. De focus op de manier van leren verdoezelt zelfs het verlies, het verdriet en de uitdagingen waarmee studenten te maken krijgen.

Mijn opmerking

Het is al veel langer bekend dat het ontwerp van online cursussen van invloed is op het gevoel van eenzaamheid dat lerenden kunnen ervaren bij online leren. Er spelen echter ook andere factoren een rol, zoals persoonskenmerken. De Corona-pandemie heeft op verschillende manieren bijgedragen aan aantasting van de geestelijke gezondheid en het welzijn van jongeren. We weten niet hoe groot de bijdrage van online onderwijs hier aan is geweest. We weten wel dat een doordacht ontwerp bij online onderwijs waarbij actief leren en het bevorderen van verbondenheid centraal staan, essentieel is om geïsoleerd leren te voorkomen.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Een reactie

  1. Goed dat je hier aandacht aanbesteedt Wilfred, want er zullen genoeg critici van online onderwijs zijn die vage onderzoeksuitkomsten zullen gebruiken om hun gelijk te bewijzen.
    Wel jammer dat er zo specifiek gekeken wordt naar de periode van Sars-Cov2 (Covid19) gekeken wordt als oorzaak, want daarmee wordt misschien wel voorbij gegaan aan een andere oorzaak die tegenwoordig door psychotherapeuten waargenomen wordt, dat mensen psychisch wat zwakker in hun vel zitten dan eerdere generaties. Misschien ligt daar het echte probleem voor de huidige generatie, ze wil het leven aangeboden krijgen op een presenteerblaadje zonder al te veel problemen. Dan is goed ontworpen online onderwijs misschien nooit voldoende om de kwetsbare psyche van de westerse mens te beschermen tegen depressie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *