De afgelopen week lag het middelbaar beroepsonderwijs weer eens onder vuur. De kwaliteit zou onder de maat zijn, er zou te veel lesuitval zijn en het aantal voortijdig schoolverlaters te groot. Behalve het gebrek aan nuance (er zijn vermoedelijk grote verschillen tussen scholen, en binnen scholen) en de desinteresse voor feiten, valt ook het conservatieve pleidooi op dat gaat in de richting van meer regels, meer centralisatie en meer standaardisatie.
Graag vraag ik daarom aandacht voor Bruce Hammonds Personalising the school experience to gain success for all learners. Hammonds bespreekt hierin het boek "Personalising the High School Experience for Each Student" van Joseph DiMartino en John Clarke.
Hammonds stelt dat het pleidooi voor meer centralisatie en standaardisatie
binnen het onderwijs kant noch wal raakt:
It is a reactionary, populist and political answer to the wrong problem – unmotivated students.
Volgens Hammonds DiMartino en Clarke meer heil in het personaliseren van leerervaringen. Dat vraagt om een ander onderwijssysteem:
- Begeleid gepersonaliseerd leren (onderwijsgevenden fungeren gedurende meerdere jaren als trajectbegeleiders van kleine groepen lerenden).
- Persoonlijke leerplannen.
- Gepersonaliseerd onderwijs:
Personalising learning is an inquiry approach to learning, it is about valuing students voice,choice and freedom to succeed or fail as in real life. - Community-based leren (actieve betrokkenheid bij de gemeenschap).
- Gepersonaliseerde assessments (op basis van prestaties).
- Gepersonaliseerde schoolsystemen (dus geen vaste roosters).
Deze uitgangspunten komen sterk overeen met de principes van competentiegericht onderwijs. Het lijkt er echter op dat het middelbaar beroepsonderwijs er tot dusver onvoldoende in slaagt om deze uitgangspunten consequent door te voeren. Dat komt volgens mij onder meer doordat scholen en docententeams onvoldoende de ruimte krijgen om daadwerkelijk invulling te geven aan gepersonaliseerd onderwijs. Het weer invoeren van centrale examens illustreert dat.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Goed artikel. De grootste mogelijkheden voor personalisering liggen in het onderwijs. Personalisering in leren zou kinderen en studenten een veel breder repertoire van mogelijke scripts bieden voor hoe het onderwijs gegeven kan worden. Aan de basis staat nog steeds een algemeen script – het basis curriculum – maar dat script kan zich vertakken in verschillende manieren, waardoor het meer stijlen herbergt.
In de basis gaat het erom kinderen aan te moedigen, op vroege leeftijd en voor alle achtergronden, om meer betrokken te raken in het maken van beslissingen over wat ze willen leren en hoe. Wanneer meer mensen meer bewust zijn van waarom ze willen leren, zal het leren vele malen effectiever zijn.
Dit vereist echter een omslag in het denken op alle niveaus. Zoals je terecht opmerkt, valt het conservatieve pleidooi op dat gaat in de richting van meer regels, meer centralisatie en meer standaardisatie.
Mij sprak het boek van Charles Leadbeater, Peronalisation through Participation, in dat kader zeer aan. Welke denkmodellen en paradigma’s passen bij deze tijd? Dat boek sprak mij zelfs zo aan, dat ik besloten heb een Nederlandse vertaling te maken. Deze is kosteloos te downloaden van http://www.erikvanbeek.com/personalisering
Ik blijf dit onderwerp met veel interesse volgen.
Eigenlijk schrok ik even bij het lezen van de kop. Ik denk, dat er in het onderwijs juist een hoop gestandaardiseerd moet worden…
Uit het artikel blijkt de nuance: daar gaat de kritiek over het standaardiseren van het curriculum. En daar kan ik het alleen maar mee eens zijn.
Om het goed georganiseerd te krijgen zul je daar om heen een aantal zaken moeten standaardiseren. Maar dan hebben we het over de onderwijsorganisatie, de informatievoorziening, dat zoort dingen.
@Erik van Beek: dank voor je toevoegingen en het delen van de link. Zal ik naar kijken.
@Jef van den Hurk: Mee eens. Het gaat mij om het standaardiseren van het curriculum, om het ontwikkelen van eenheidsworsten. Ik ben op zich voor standaarden (denk aan tijdseenheden etc).