OV-fiets en de doorgeslagen wegautomatisering van arbeid #ovfiets

Ik ben een enthousiast gebruiker van de OV-fiets. Het is een uistekende manier om van een station naar een eindbestemming te reizen. Maar ik krijg een steeds grotere hekel aan de zelfservice stalling. Volgens mij is daarbij sprake van een doorgeslagen wegautomatiseren van betaalde arbeid. Hetgeen ten koste gaat van de service.

Een poos geleden had ik een bizarre ervaring met de zelfservice stalling in Heerlen. Vandaag werd ik weer niet vrolijk van deze 'service'. Daarom even een blog post die niets heeft te maken met technology enhanced learning, maar wel met een mijns inziens doorgeslagen automatisering.

OV fiets logo

Vanochtend had mijn trein zo'n kwartier vertraging. Shit happens, vooral in het najaar. Snel naar de zelfservice stalling.

Station Heerlen (een stad met bijna 90 duizend inwoners) heeft namelijk geen bewaakte rijwielstalling met een fietsenmaker (zoals op veel stations wel aanwezig is), maar een stalling waarbij je dankzij automatisering zelf een OV-fiets kunt huren:

  • Je houdt je OV-kaart voor een kaartlezer.
  • Je geeft aan of je een fiets wilt afhalen of terugbrengen.
  • Een sleutelkastje gaat open, waarna je een fietssleutel uit een verlicht sleutelgat kunt pakken.
  • Via die sleutel kun je de stalling in, en de betreffende fiets meenemen.
  • Terugbrengen verloopt vergelijkbaar.

Vanochtend gaf de kaartlezer echter aan dat er geen fiets meer beschikbaar was. Met het blote oog telde ik evenwel zes fietsen!

In het verleden heb ik bij het terugbrengen vaker gemerkt dat het sleutelkastje meerdere sleutels bevatte dan de display van de kaartlezer aangaf.

Bij het sleutelkastje hangt een intercom. Na drie langdurige pogingen kreeg ik contact. De meneer aan de andere kant meldde echter dat hij over de stalling 'ging', maar niet over de OV-fietsen. Of ik een telefoonnummer wilde bellen.

Aldus geschiedde. De jongeman van de OV-fiets meldde dat de zes fietsen als defect bekend stonden. Er moest nog naar gekeken worden. Ik vraag me overigens af of de fietsen inderdaad wat mankeerden. De fietsen, die ik goed kon bekijken, zagen er goed uit. Ze zaten alleen op slot.

Aangezien ik al te laat was, heb ik toen maar een taxi genomen. šŸ™

Wat een belabberde service. Als station Heerlen een bewaakte stalling had gehad, was dit vermoedelijk niet gebeurd. Eventueel defecte fietsen waren sneller gemaakt. Ik had de beheerder kunnen aanschieten bij een eventueel probleem.

Er is wel vaker wat mis met die zelfservice stalling. Met enige regelmaat kun je fietsen bijvoorbeeld niet in de stalling zetten. De fietsen staan dan in het halletje ervoor. Dat is vervelend en rommelig, maar niet heel erg. Onvoldoende beschikbare fietsen of fietsen met mankementen (lekke band -ook al eens gehad- of kapotte ketting) zijn dat wel.

Dat je bij kleine stations werkt met zelfservice stallingen kan ik me voorstellen (niet-rendabel). Maar in een grote plaats moet je toch een bewaakte stalling met reparatiedienst kunnen hebben. Je kunt betaalde arbeid niet in alle gevallen wegautomatiseren zonder dat dit ten koste gaat van een acceptabel serviceniveau. En we leven immers in een service-economie.

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *