Het bevorderen van ‘engagement’ is een ‘uitdaging’ bij online leren. Ik heb vandaag twee bijdragen over dit onderwerp gelezen die ik graag met jullie deel.
De eerste bijdrage is A Positive Environment of Engagement and Retention in the Online Learning Environment van Laura Flinn, Kelly Fogelmark en Maureen Hermann. Zij definiëren op basis van literatuur engagement als de mate van aandacht, nieuwsgierigheid, interesse, optimisme en passie die lerenden tonen tijdens het leren. Dit heeft te maken met de motivatie die lerenden ervaren tijdens het leerproces. Zij onderscheiden drie vormen van engagement, dat je wellicht het beste kunt vertalen met betrokkenheid.
1. Gedragsmatige engagement: Dit omvat het tonen van inzet, het stellen van vragen, deelnemen aan activiteiten, en het volgen van instructies. Deze vorm van engagement kenmerkt zich door deelname, volharding en positief gedrag in de online cursus.
2. Emotionele engagement: Hierbij ontwikkelen lerenden positieve samenwerkingsverbanden met andere lerenden en vertrouwensrelaties met docenten. Emoties zoals geluk, plezier, trots en een gevoel van verbondenheid zijn hierbij essentieel.
3. Cognitieve engagement: lerenden worden uitgedaagd en doen meer dan tegemoetkomen aan de basisvereisten van een opdracht. Zij passen nieuwe kennis, inzicht en vaardigheden constructief toe in hun leerproces.
Volgens Flinn cs kan de overgang van fysiek naar online leren uitdagend zijn vanwege onbekendheid met technologie en online leren. Docenten moeten volgens hen duidelijke verwachtingen stellen en openstaan voor voortdurende communicatie. Het gebruik van digitale hulpmiddelen en communicatieplatforms zoals Zoom is volgens hen van groot belang voor het opbouwen van een vertrouwensrelatie tussen lerende en docent. Persoonlijke connecties en het erkennen van de persoonlijke behoeften van lerenden zijn volgens de auteurs van groot belang voor het stimuleren van betrokkenheid.
Online leren op afstand vereist een hoge mate van zelfstandigheid en discipline van lerenden. Het beeld bestaat vaak dat online leren minder intensief is dan fysiek onderwijs. In werkelijkheid moeten lerenden echter vaak harder werken om autonoom, georganiseerd en gemotiveerd te blijven. Dankzij online leren kun je studie vaak beter combineren met werk- en privéverplichtingen. Maar het stelt wel hogere eisen aan het georganiseerd en gedisciplineerd zijn van lerenden.
Docenten spelen volgens de auteurs een cruciale rol in het stellen van duidelijke verwachtingen vanaf de start van de cursus. Zaken zoals deadlines, communicatiebehoeften en online spreekuren dienen helder gecommuniceerd te worden om de kaders van een online cursus helder te maken. De ontwikkeling van een organisatorische tijdlijn kan worden gebruikt als visuele gids voor betrokken lerenden en zal succes bevorderen. Asynchrone opdrachten, waarbij lerenden in eigen tijd met het lesmateriaal aan de slag kunnen en interactie met andere lerenden wordt gestimuleerd, bevorderen ook engagement. De auteurs verwijzen daarbij naar een bijdragen van Ghasemi et al. (2018) die erop wijzen dat asynchrone discussiefora diepere kennis en een actievere betrokkenheid bij analyse, synthese, besluitvorming en kennisgebruik kunnen stimuleren.
De auteurs adviseren ook dat docenten informatie over zichzelf delen met hun lerenden. Laat lerenden zien dat hun docent een echt persoon is en zich inzet om hen te helpen succes te behalen. Een positieve en vertrouwensvolle relatie bevordert engagement. Vraag de studenten op hun beurt om informatie over zichzelf te delen. Bespreek hun behoeften en prioriteiten en zoek een gemeenschappelijke basis, adviseren Flinn cs. Start een online cursus met een live online sessie. Dat verlaagt onder meer de drempel om vragen te stellen.
Het is volgens de auteurs verder van belang om grenzen te stellen bij online onderwijs om een positieve en boeiende leeromgeving te waarborgen. Deze grenzen zijn zowel voor lerenden als docenten essentieel; grenzen bieden lerenden duidelijkheid over hun rol en helpen docenten hun macht niet te misbruiken en hun werk-privébalans te bewaren.
Bijdrage twee is Increase Your Students’ Engagement In Online Courses: Smart Tips. Dit is een beknopte bijdrage met -de titel zegt het al- diverse tips om engagement te bevorderen.
De bijdrage benadrukt het belang van interactieve digitale hulpmiddelen in online onderwijs. Platforms zoals Kahoot, Padlet en Quizlet worden genoemd als voorbeelden van hoe docenten de betrokkenheid en het plezier in leren kunnen verhogen.
Verder adviseert de auteur ook het gebruik van videoconferentietools zoals Zoom of Microsoft Teams te gebruiken om real-time communicatie en interactie te bevorderen. Deze tools stellen lerenden in staat actief deel te nemen aan live discussies en direct vragen te stellen. Breakout-ruimtes in deze platforms zijn nuttig voor kleinere groepsdiscussies en samenwerkingsactiviteiten.
Verder wordt het integreren van gamification in online cursussen kort besproken. Dit omvat het creëren van ‘leadership boards‘, het uitreiken van badges of virtuele beloningen, en het ontwikkelen van interactieve simulaties of VR-ervaringen. Deze elementen verhogen volgens de auteurs betrokkenheid en motivatie door een competitieve sfeer te creëren. Een meta studie laat overigens een meer gedifferentieerd beeld zien.
Verder gaat deze bijdrage in op het belang van projecten waarin lerenden samenwerken voor engagement. Groepsprojecten bevorderen teamwork en peer-learning. Deze projecten kunnen gebruikmaken van collaboratieve tools zoals Google Docs of Microsoft Office 365 voor het gezamenlijk werken aan documenten en presentaties.
Regelmatige feedback is volgens de auteur eveneens cruciaal voor engagement bij online onderwijs. De auteur adviseert feedback te geven via geschreven commentaar, audio-opnames, of video’s. Ook individuele of groepsvideoconferenties kunnen worden ingezet voor uitgebreidere feedback.
Tot slot wordt het ontwerpen van een flexibele leeromgeving besproken. Als lerenden meer kunnen bepalen wanneer zij willen leren en wat zij willen leren, dan bevordert dat ook engagement.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie