Psychologische ‘grit’ overschat als middel om voortijdige uitval bij e-learning te voorkomen

‘Grit’ kun je omschrijven als passie en doorzettingsvermogen voor het behalen van langetermijndoelen, ondanks tegenslagen. Deze factor wordt beschouwd als belangrijk middel om voortijdige uitval bij online afstandsonderwijs te voorkomen. Zuid-Afrikaans onderzoek laat zien dat dat waarschijnlijk niet altijd terecht is.

De Universiteit van Zuid-Afrika (Unisa) is de grootste aanbieder van open online afstandsonderwijs in Afrika. Zij hebben te maken met relatief hoge uitvalcijfers. Kelly Anne Young onderzocht daarom de rol van ‘grit’ bij het bepalen van voortijdige uitval onder historisch achtergestelde studenten.

Zij heeft 594 eerstejaars Unisa-studenten de Grit-S scale laten invullen. Het jaar erna heeft zij gekeken welke studenten uit deze steekproef deelnamen aan het tweede studiejaar. Dat bleek 62,3% te zijn. Studenten die lager scoorden op de Grit-S scale bleken echter niet vaker uit te vallen dan andere studenten. Verder bleken geslacht, leeftijd, etniciteit en thuistaal geen significante voorspellers van uitval.

Psychologische grit wordt volgens Young vaak beschouwd als een wondermiddel. Grit bleek veel potentie te hebben bij het voorspellen van succes en retentie van studenten in elite of historisch bevoordeelde traditionele hoger onderwijs settings, maar bijvoorbeeld ook bij online leren en bij degenen die massive open online courses volgen. Het onderzoek van Young laat zien dat psychologische grit geen rol speelt bij het bepalen van retentie onder studenten uit historisch achtergestelde groepen in Zuid-Afrika, die deelnemen aan online afstandsonderwijs.

Zij stelt dat het positioneren van grit als een wondermiddel voor studenten uit historisch achtergestelde groepen kan afleiden van de werkelijke oorzaken van voortijdige uitval zoals economische en persoonlijke omstandigheden of fenomenen als racisme. Door je te focussen op psychologische grit, blijft achterstelling in stand.

Mijn opmerkingen

De Grit-S scale gaat uit van zelfbeoordeling. Dat is niet de meest betrouwbare manier om iets te meten. Ik ken echter geen meer betrouwbare manier om ‘grit’ in kaart te brengen. Het onderzoek van Kelly Ann Young laat echter zien hoe belangrijk de context is voor de relevantie van factoren die, bijvoorbeeld, uitval beïnvloeden. Uitval is sowieso een complex fenomeen waarbij veel factoren een rol kunnen spelen (thuissituatie, sociaal-economische omstandigheden, zelfregulering, persoonskenmerken, etcetera).

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *