Ik heb regelmatig aandacht besteed aan de invloed van technologie op gedrag. De blogpost What my girlfriend taught me about technology van Polle de Maagt is daar ook een voorbeeld van. Polle heeft zijn vriendin een smartphone cadeau gedaan, en ziet haar gedrag -o.a. in publieke ruimtes- veranderen: overal je mails checken, twitteren, inchecken via Foursquare, enzovoorts.
Toen ik dit bericht las, en het ’thuis’ liet lezen, doemde de volgende hypothese echter op: hebben mensen geen positieve basisattitude ten aanzien van technologie (en mogelijk ook ten aanzien van innovatie) nodig, voordat zij hun gedrag aanpassen aan nieuwe ICT? Voor een bepaalde groep mensen geldt wellicht wel dat technologie hun gedrag verandert, maar voor anderen niet.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Je moet een ingebouwde nieuwsgierigheid hebben wil je echt gebruik maken van nieuwe technologie. Maar vooral moet je een leerstijl hebben die gebaseerd is op constructie en niet op exactheid.
Maar door het feit dat de omgeving verandert veranderen ten slotte iedereen ook mee zij het in verschillende snelheden. De snelheid van veranderen wordt ook bepaald door de noodzaak tot veranderen. Als je geen winst ziet in het veranderen waarom zou je dan mee veranderen? Als je iets gemakkelijker kan doen op de oude manier waarom dan het oude ruilen voor het nieuwe?
@Rudi Clause: bruikbare, en terechte aanvulling. In feite zijn dit ‘mitsen’ bij de stelling dat gedrag verandert als je de beschikking krijgt over nieuwe technologie. Bij Polle’s vriendin was volgens mij overigens geen sprake van een noodzaak om te veranderen.
http://www.google.nl/search?hl=nl&q=Gemak+Genot+Gewin+technologie
De leerstijl waar Rudi over heeft gaat m.i. over de Early Adopters van technologie.
Theoretisch kan ik me voorstellen dat een Doener eerder met technologie aan de slag gaat dan een Beschouwer; voor de Doener is dat ‘Genot’
Het zou interessant zijn om van een groep Twitteraars van het eerste uur te onderzoeken welke leer/oplossings stijl uit de theorie van Kolb met hen matched.
Voor de vriendin van Polle is het duidelijk Gemak en Gewin. Dezelfde reden waarom ze 10 jaar geleden een Nokia ging gebruiken.
En waarom ze 20 jaar geleden een vaste PTT lijn liet aanleggen in haar eerste eigen (studenten)kamer.
Volgens mij zijn er een aantal factoren die meespelen:
– Bepaalde drempelwaarden / hygienefactoren: mijn vriendin is niet de meest tech-savvy persoon of heeft de meest positieve attitude, maar als ze eenmaal een bepaalde drempel over is gebruikt ze het wel.
– Kracht van peer to peer (ik gaf haar een nieuwe telefoon en hielp haar, een gezamenlijke vriend van ons maakte ooit voor haar een twitter account aan)
– …
Misschien andere nog?