Kun je op een zinvolle manier een weblog bijhouden tijdens een congres? Deze discussie is in Marja Verstelle’s Veranderblog een tijdje geleden gevoerd (had ik daar niet ook op gereageerd?). Ik ben meer van het type dat snel, na afloop van een dag(deel), verslag doet. Niet tijdens sessies, niet onmiddellijk er na. Maar ook geen week later.
Tijdens een congres, het congres zelf bijhouden en volgen, kan ook volgens mij alleen via een speciale congresblog. En die is niet van de bloggers zelf (en zal daardoor minder goed werken). RSS-feed readers en verzamelaars werken met vertraging, waardoor thuisblijvers met (te) hoge verwachtingen teleurgesteld worden (zoals Sebastian).
Duimdog is als "ervaringsdeskundige" ook niet onverdeeld positief.
Het oorspronkelijke idee (bron) was om als "edublogger" zoveel mogelijk tijdens het congres al verslag te doen van de gebeurtenissen. De eerste dag is me dat nog wel min of meer gelukt, maar dat is me niet meegevallen. Een paar steekwoorden opschrijven is één ding, maar je wilt er toch een samenhangend geheel van maken. En als je dat al tijdens de sessie wilt doen dan moet je toch je aandacht verdelen tussen de sessie en het schrijven van het verhaal.
Verder mist Michel het overzicht en betwijfelt hij of mensen wel tijdens een congres op bijdragen reageren.
Ik kan me daar wel wat bij voorstellen, hoewel ik de weblog-oogst van de SURF Onderwijsdagen 2005 zowel kwalitatief als kwantitatief goed vindt: meer dan 65 berichten (als ik het goed heb), inhoudelijk vaak goed, elkaar aanvullend en vanuit een verschillend perspectief geschreven. Prima, toch? Geen vervanging voor een congresbezoek, maar dat was ook niet de bedoeling als je het mij vraagt.
Bij het I&I-congres (dat vandaag en morgen plaatsvindt) willen de organisatoren bezoekers via een weblog laten reageren op sessies. Sybilla Poortman vindt deze weblog er "puik" uit zien en noemt het een "goed voorbeeld voor SURF". Ik vraag het me af. Ik zie dat Margreet van den Berg zo’n beetje het programma overzicht in weblogberichten heeft beschreven en dat deelnemers hier op kunnen reageren. De eerste congresdag is inmiddels voorbij, en het aantal reacties is ook nu bepaald niet om van achterover te slaan. Vind ik niet verbazingwekkend:
- Het gaat hier om "digital immigrants", niet om "digital natives". Onze generatie is waarschijnlijk niet in staat om een congres face-to-face te volgen en er tegelijkertijd zinvol over te bloggen. Duimdog heeft daar last van, en ik ook.
- Zeker onze generatie krijg je niet vanzelf aan het online communiceren, vooral niet als dat publiek toegankelijk is. Zie het 5 stage model van Gilly Salmon. Twee dagen zijn waarschijnlijk te kort om een doelgroep die bloggen niet gewend is, aan het reageren te krijgen. Uitzonderingen bevestigen de regel.
- De weblog van I&I is niet van de deelnemers zelf. Er is geen sprake van "ownership". En dat heb je juist bij een weblog nodig. Daarom zijn er uiteindelijk wel een enorme hoeveelheid weblog berichten over de SURF Onderwijsdagen 2005 verschenen. Die werden in de eigen weblog geschreven.
Wat mij betreft geeft SURF daarom komend jaar gratis draadloos Internet, plus wellicht meer ruimte in het programma om tussendoor te bloggen (maar hebben we dan geen drie dagen congres nodig). Maar wel lekker in je eigen weblog. De berichten komen dan in een verzamelaar bij elkaar. Met een vertraging van pak ‘m beet een halve dag. Maar dat moeten wij "digital immigrants" wel kunnen leiden. Toch?
Ik zal daarom ook de volgende week tijdens de Online Educa bloggen. Niet na elke sessie, maar ik probeer wel elke dag één of meer berichten met indrukken te schrijven.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
quote:”Geen vervanging voor een congresbezoek, maar dat was ook niet de bedoeling als je het mij vraagt”
Nou, toch wel. Iets meer e-Conferencing aspecten inbouwen had SURF echt niet misstaan. Ik had gewoon het geld er niet voor over [ten laste van mijn schamele onderzoeksbudget] om zo’n door managers gedomineerde bijeenkomst bij te wonen. Er wordt soms stevig op DLO’s afgegeven omdat ze te docent-gecentreerd zijn, en de student een ondergeschikte rol in het leer-proces toedelen, maar je ziet op de OWD’s precies hetzelfde gebeurten met de relatie tussen ICT- en onderwijs-managers vs docenten. Er is sprake van stevige aandacht voor de rol van de manager in ICTO-land, en de docent moet maar afwachten waarmee die jongens thuiskomen. SURF kan daar in termen van video-, pod-, en blog-casting wel degelijk iets meer doen aan het actief betrekken van een [gedwongen] thuis/werk blijvende doelgroep dan nu het geval was.
quote:”… een congres face-to-face te volgen en er tegelijkertijd zinvol over te bloggen”
Dat is maar 1 aspect – de [snelle] reflectie van een bloggende deelnemer, waar een grotere community kennis van kan nemen. Een ander is het ‘back-channel’ effect tijdens de congres sessies. Er onstaat in de zaal een actief parallel circuit, op het web, dat [dus] ook van buiten af bereikbaar is. Als sprekers wordt gevraagd in hun voorbereiding ook meer aandacht te schenken aan hun eigen web-aanwezigheid krijgt het geheel een grotere dynamiek.
Zie ook Sebastians blog: “http://snvt.org/staf/Fuchs/WebLog/pivot/entry.php?id=173#body”
Dag Rino,
Ok. je kunt inderdaad meer doen voor thuisblijvers die helaas niet de mogelijkheid hebben om naar de SURF dagen te komen. Ik heb al eerder gesuggereerd dat SURF vrijkaarten zou moeten verstrekken om ook (meer sceptische) docenten naar de OWD te krijgen. Bovendien zouden ook niet-managers, -stafleden en -adviseurs van hun werkgever veel meer de gelegenheid moeten krijgen om dit soort bijeenkomsten bij te wonen. Het is inderdaad een behoorlijke incrowd.
Toch -zo is mijn ervaring- is het héél anders om een congres f2f te bezoeken dan virtueel. Ik kan het bijvoorbeeld niet opbrengen om een key note online te bekijken. En het leuke (en zinvolle) aan een congres zijn vooral ook de wandelgangen. Ik geloof ook dat de “digital immigrants” nauwelijks aan virtuele wandelgangen zullen meedoen. Misschien jij en Sebastian wel, maar een grote groep thuisblijvers ook?
Wat betreft het ‘back channel’ effect: interessant idee. Maar ook nu vraag ik me af of de huidige generatie congresbezoekers èn thuisblijvers in staat is dat effect te realiseren. Meer iets voor de “net generation”, denk ik.
Mijn opmerking ‘een goed voorbeeld voor SURF’ sloeg op het geheel aan middelen dat bij de i&i conferentie wordt ingezet om aan te sluiten bij het doel.
Dat er nog niet echt veel gereageerd wordt op de berichten is de organisatie (en Margreet) uiteraard niet aan te rekenen. Alle begin is moeilijk. Wat dat ‘ownership’ betreft: van de ene kant ben ik geneigd het met je eens te zijn en zie ik om die reden ook veel wiki-initiatieven mislukken, van de andere kant begint actief bloggen vaak met lezen van en reageren op blogberichten van anderen. Ik vind het persoonlijk een goede manier om voor vele ‘digital immigrants’ een drempel weg te nemen.
Alle begin is inderdaad moeilijk. Maar mijn stelling is dat een conferentie voorbij is vóórdat deelnemers aan de weblog gewend zijn. Dus voordat ze er aan toe komen om te reageren op berichten van anderen.
Akkoord maar lijkt me niet echt een reden om zo’n weblog niet te starten, anders zouden er heel wat zaken waar we nu met z’n allen aan gewend zijn, niet eens van de grond zijn gekomen… Op een volgende conferentie zijn ze er allicht al wat meer aan gewend! En uiteraard zijn er ook nu al deelnemers die wel aan het reageren op een weblog gewend zijn.