Christian Dalsgaard betoogt in het artikel Social software: E-learning beyond learning management systems dat social software een meer sociaal constructivistische benadering van e-learning kan helpen vormgeven: de ‘next generation’ e-learning. Studenten worden voorzien van persoonlijke tools. Ook bevordert social software dat zij deel uit maken van sociale netwerken.
Using social software in this way requires that organization of e-learning moves beyond centralized and integrated LMS and towards a variety of separate tools which are used and managed by the students in relation to their self-governed work.
Leermanagementsystemen (LMS) -aldus Dalsgaard- richten zich vooral op het ondersteunen van administratieve aspecten van het onderwijs. Ze zijn vooral bedoeld voor docenten en managers. Een LMS
does not support the self-governed, problem-based and collaborative work of students.
Tools als wiki’s en weblogs doen dat wel. Leren kan niet worden gemanaged, vindt Dalgaard. Leren kan wel worden gefaciliteerd.
Dalsgaard heeft geen heel opzienbarend artikel geschreven. Toch heb ik er geen spijt van dat ik het gelezen heb. De relatie tussen didactiek, LMS en social software is de moeite waard. Ik vond hem op een gegeven moment wel wat té optimistisch over social software. En dan op eens maakt hij een vreemde move. Hij pleit voor de ontwikkeling van specifieke edicatieve social software omdat tools als weblogs, wiki’s en social bookmarking niet ontwikkeld zijn voor educatieve doeleinden. So what? Alleen met een tool ben je er immers niet. Je moet vooral nadenken over hoe je deze tool wilt inzetten.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie